
Μερικές φορές όσα συμβαίνουν την στιγμή που τα ζούμε δεν φαίνονται τόσο ξεκάθαρα. Η μνήμη όμως της ανθρωπότητας, με όσα έχει κατορθώσει να περισώσει, μας φωτίζει όσα η σύγχρονή μας πραγματικότητα συσκοτίζει ηθελημένα ή ακούσια. Έτσι, σ’ αυτό το κείμενο θα πάμε πολύ πιο πίσω, σε χρόνια που οι διεκδικήσεις, όσο κι αν φαίνονται διαφορετικές από τις σημερινές, παραμένουν κατ’ ουσίαν οι ίδιες. Δείχνουν πως ο κόσμος δεν κερδίζεται με καλύτερες συνθήκες εργασίας, όταν η ίδια η μισθωτή εργασία, που θέλει να μας καθορίζει τη ζωή προσφέρει μόνο «καλύτερες» συνθήκες σκλαβιάς.