Πάλι τα ίδια. Και χθες, και σήμερα, και πάντα.
Πάλι θα σε ρωτήσουν “τι κάνεις;”, ξέροντας από πριν την απάντηση: “Καλά”.
Πάντα να λες “καλά” όταν σε ρωτάνε. Τους κάνει να μην ανησυχούν, και να μη ρωτούν περισσότερα. “Καλά”, και κλείνεις τα παντζούρια μην τυχόν και μπει φως μέσα. “Καλά”, και με ένα καλά δουλεμένο χαμόγελο δε θα καταλάβει κανείς τίποτα. “Καλά”, και θα είσαι κι εσύ φυσιολογικός, σαν τους άλλους που λένε “καλά” όταν τους ρωτάνε.
Γιατί αν δεν πεις “καλά”, τότε κινδυνεύεις. Τότε ο άλλος θα συννεφιάσει, θα πάρει αυτό το ύφος συμπόνοιας (άλλοτε επιτηδευμένης, άλλοτε ειλικρινούς) και θα σου κάνει την ακόμα πιο δύσκολη ερώτηση:
“Τι έχεις;”
Κι εκεί, αν κάνεις το λάθος να απαντήσεις κάτι άλλο από “τίποτα”, τότε μπορεί και να μην ξεμπλέξεις ποτέ. Σε όλα τα προβλήματά σου, θα προστεθεί ακόμα ένα: Πώς να σκεπάσεις τη γύμνια σου μπροστά σε κάποιον που θέλει να…
View original post 77 more words
agelikifotinou 