Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, ετών 202

dimart

—της Ελένης Κεχαγιόγλου—

Τα παραμύθια που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και, από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές παιδιών ανά τον κόσμο, εκδόθηκαν πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1812.

 Από τη λαϊκή αφήγηση στον έντεχνο λόγο

«Θέλω να σας εισαγάγω στο πνεύμα του γερμανικού παρελθόντος με όσο το δυνατόν πιο ζωντανό τρόπο. Δεν μας ενδιαφέρει η νεκρή πολυμάθεια, που δεν αποσκοπεί παρά στον ίδιο τον εαυτό της. Αλλά επιδιώκω να μάθετε να ανακαλύπτετε το παρόν και μέσα απ’ το παρελθόν» έλεγε ο Βίλελμ Γκριμ στους φοιτητές του (βλ. περιοδικό «Διαβάζω», τχ. 104) στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν όπου ο μεγάλος του αδελφός δίδασκε από το 1830 και ο ίδιος από το 1835. Και γίνεται, έτσι, φανερό ότι οι αδελφοί Γκριμ ‒εμπνευσμένοι από τον Ρομαντισμό‒ αντιμετώπιζαν τη γερμανική πολιτισμική παράδοση ως μέσο για την κατανόηση του εθνικού παρόντος και, άρα, ως εργαλείο εθνικής αυτογνωσίας.

Στο πλαίσιο αυτό…

View original post 1,565 more words

Γάιος Ιούλιος Καίσαρ

Λωτοφάγοι

 

Της Γαλατίας εγεύτης το κρασί

Ο κόσμος μπιχλιμπίδι στην ποδιά σου

Στης Κλεοπάτρας παίζουν τα παιδιά σου

Τους κήπους. Ναι! Η Ρώμη ήσουν εσύ.

 

Με βρουχητά ο θρίαμβος γαυριάζει

Κι Αθάνατο σε πλάθει πλέον ο μύθος

Σαν μανιακό παραληρεί το πλήθος

Κι η Ιστορία, μαιτρέσα, σ’ αγκαλιάζει.

 

Δεν ήσουν νέος πια, σ’ είχε κουράσει

Ο ανήφορος στης Δόξας τα σκαλιά.

Βασιλικό στεφάνι στα μαλλιά;

Τι να το κάνεις; Το ‘χεις ξεπεράσει.

 

Τον θάνατο να δεις πια δεν λυπάσαι.

Ίσως και να ‘ναι αλήθεια η μόνη λύσις

Σαν δεν υπάρχει πια τι να ποθήσεις,

Να ελπίσεις, να μισήσεις, να φοβάσαι.

 

Ίσως να ήσουν και περιχαρής

(του φόνου τα σημάδια ήταν δύο),

αν ήταν τα μαχαίρια είκοσι δύο.

Μα αλί, ήταν οι πληγές σου είκοσι τρεις.

 

Κι ελληνικά, με το αίμα να σε πνίγει

Στη γλώσσα που μιλάνε οι μοναχοί

Η πίκρα σου ολόγυρα αντηχεί

Κι…

View original post 21 more words

ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΡΑΙΟ ΚΕΝΤΡΟ

Χιόνι κι αίμα: Η σφαγή των ινδιάνων Lakota στο Wounded Knee

Anarchy press gr

Δεν γνώριζα τότε πόσα τελείωσαν. Όταν κοιτάζω τώρα απ’ αυτόν τον ψηλό λόφο του γήρατός μου, μπορώ ακόμη να δω τις σφαγμένες γυναίκες και παιδιά να κείτονται σωριασμένοι και διαμελισμένοι καθ’ όλο το μήκος τους στραβού βαράθρου τόσο ζωντανά, όσο τους είχα δει με τα νεανικά μου μάτια. Και μπορώ να δω πως κάτι άλλο πέθανε εκεί στην ματωμένη λάσπη και θάφτηκε στη χιονοθύελλα. Τ’ όνειρο των ανθρώπων μου πέθανε εκεί. Ήταν ένα όνειρο όμορφο… η ελπίδα της φυλής τσακίστηκε και διαμελίστηκε. Δεν υπάρχει σημείο αναφοράς πλέον και το ιερό δέντρο είναι νεκρό. Black Elk, σαμάνος των Oglala Lakota (1863-1950)

Ένα παγωμένο πρωινό, σαν σήμερα, στις 29 Δεκεμβρίου του 1890, πολυπληθές απόσπασμα του 7^ου Συντάγματος Ιππικού των Η.Π.Α, συλλαμβάνει μια ολόκληρη ορδή των Miniconjou Lakota, καθώς κι επί πλέον τριάντα οχτώ Hunkpapa Lakota κοντά στο Porcupine Butte. Διοικητής του αποσπάσματος ήταν ο ταγματάρχης Samuel M. Whitside. Η ορδή μετακινούνταν…

View original post 711 more words

Γκρέγκορι Κόρσο : Αφιέρωμα και μετάφραση ενός ποιήματος

kospanti

Ο Γκρέγκορι Κόρσο (1930-2001) ήταν ο τελευταίος της beat γενιάς κι ο πιο αυθεντικός περιθωριακός ποιητής της. Μεγαλωμένος σε διάφορα ορφανοτροφεία, μπαίνει στην ηλικία των 12 σε αναμορφωτήριο και στη συνέχεια οδηγείται στη φυλακή για μικροκλοπές. Στα μέρη που μεγάλωσε δεν υπήρχαν βιβλία. Η αγάπη για τη λογοτεχνία και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό γεννιέται στη φυλακή όπου ξεκινά να διαβάζει για να “σκοτώνει” την ώρα του.

Το 1950 γνωρίζει τον Άλεν Γκίνσμπεργκ σε ένα μπαρ και τον ίδιο καιρό ακολουθεί μια γυναίκα στο Γκρήνουιτς Βίλατζ. Εκεί ο έρωτας του χάνεται αλλά οι φοιτητές τον “αγκαλιάζουν”, τον φιλοξενούν στις φοιτητικές εστίες και εκδίδουν το πρώτο του βιβλίο.

Έγραψε πολλές ποιητικές συλλογές (Gasoline, Happy Birthday of Death, The Mutation of Spirit), και τα πιο γνωστά του ποιήματα είναι το Marriage και το Bomb.

Ακολουθεί μετάφραση του ποιήματος του “The Whole Mess … Almost” από τον kospanti :

Έτρεξα έξι πατώματα μέχρι το…

View original post 280 more words

“Θετική Ενέργεια”: η μάστιγα της εποχής

Νίκος Καρούζος, Τρία ποιήματα

To Koskino

Πίνακας της φίλης Μαρίας Κονιαβίτη από τη Μελβούρνη

Ἡ χρησιμότητα τῆς ἀπειλῆς

Ἔχουν ἀρχίσει νὰ μὲ κυκλώνουν ἐπικίνδυνα οἱ ὧρες.
Ἀκούω τὰ φυλλώματα σήμερα
γίνηκαν ἀνήσυχα χορικά.
Πρέπει νὰ ζήσω τὶς ἀντίστροφες δυνάμεις.
Ὢ καρδιά μου – τρομαχτικότερη σελήνη!

Τὸ δέντρο τῶν ἀγνοημάτων

Μιὰ συμφορὰ τυλίγεται στὸ δέντρο.
Ὅλοι οἱ ἀδικούμενοι δέντρα εἶναι
ἂν τὸ προτίμησαν αὐτό, μονάχα ν᾿ ἀδικοῦνται.
Ἡ συμφορὰ μὲ γήινο χρῶμα
τυλίγεται στὸ δέντρο.
Ὢ δύναμη τῆς ζωῆς
λιῶσε τῆς συμφορᾶς τὸ κεφάλι.

Γαλάζια σπλάγχνα

Κάτοικε τοῦ ὀνείρου
μαζεύω τὴ φωνή μου ἀπὸ κάθε ἄκρη
καὶ τὸ ὑπόλειμμά της αὐτὸ στὴ σινδόνη τῶν δέντρων
κ᾿ ἐκεῖνο κεῖ ψηλὰ στὸ σκουριασμένο βράχο
ὅπου ὀργίζεται ὁ γερο-κόρακας
συγκεντρώνομαι
γιὰ τὴ μεγάλη ἀποκάλυψη
ρίχνω στὸν ἄνεμο μακρόσυρτη ἀγάπη:
Τὴν θέλω ἐγὼ τὴν ἀπελπισία μου
δὲν τὴν ἀνταλλάσσω μὲ θαλπωρὴ ἄλλη
ἔχασα.
Μὰ χάνουν καὶ τ᾿ ἄνθη
τ᾿ ἄνθη ἀνοίγουν τὸ μοναδικὸ παράθυρο…
Κάλλιο νὰ πλανηθεῖ ὁ χαρταετός μου
δὲ…

View original post 58 more words

Roberto Bolaño, Στην αίθουσα αναγνωσμάτων της κόλασης

To Koskino

Στην αίθουσα αναγνωσμάτων της Κόλασης. Στη λέσχη

των κολλημένων με την επιστημονική φαντασία

Στις παχνισμένες αυλές. Στα υπνοδωμάτια με κίνηση.

Στους δρόμους με πάγο. Όταν πια όλα μοιάζουν πιο καθαρά.

Και κάθε στιγμή είναι καλύτερη και λιγότερο σημαντική

Με ένα τσιγάρο στο στόμα και με φόβο. Μερικές φορές

με πράσινα μάτια Και 26 χρονών. Ένας δούλος

Βρώμικη, κακοντυμένη

Στο δρόμο των σκύλων η ψυχή μου βρήκε

την καρδιά μου. Κομματιασμένη, αλλά ζωντανή,

βρώμικη, κακοντυμένη και γεμάτη με αγάπη.

Στο δρόμο των σκύλων, εκεί όπου κανείς δε θέλει να πάει.

Ένας δρόμος που μόνο διασχίζουν οι ποιητές

όταν πια δεν τους μένει τίποτα να κάνουν.

Αλλά εγώ είχα τόσα πράγματα να κάνω ακόμα!

Κι όμως ήμουν εκεί: βάζοντάς με να σκοτωθώ

από τα κόκκινα μυρμήγκια και επίσης

από τα μαύρα μυρμήγκια, διασχίζοντας οικισμούς

κενούς: ο τρόμος που ανέβαινε

μέχρι να αγγίξει τα’ άστρα.

Ένας Χιλιανός εκπαιδευμένος στο Μεξικό μπορεί να τα…

View original post 114 more words

Καλωσήρθατε στην ανωμαλία μας

Ο άνθρωπος του μετρό

Θυμάσαι το 2012; Θυμάσαι την τρομοκρατία; Θυμάσαι τις δημοσκοπήσεις του Πρετεντέρη; Την ειδική εκπομπή της Χούκλη για την έξοδο από το ευρώ; Θυμάσαι;

Αλλά και πιο πρόσφατα: Θυμάσαι τον Ρογκάκο, το βράδυ πριν τις Ευρωεκλογές; «Με κανένα τρόπο το αποτέλεσμα της κάλπης δεν πρέπει να βάλει φρένο στην πορεία της χώρας»; «Οι λεονταρισμοί και το θολό πολιτικό τοπίο στις εκλογές του 2012 μας είχαν στείλει εκτός ευρώ»; Και τον Κούρο; «Η ψήφος τιμωρίας μπορεί να γίνει επώδυνη και για τους τιμωρούς»; «Οι λεονταρισμοί στην κάλπη πρέπει να αντισταθμιστούν από ψήφους προοπτικής». Θυμάσαι;

Ε, πάλι τα ίδια έχουμε. Μάλλον θα το έχεις ήδη καταλάβει.

Η δημοσιογραφία έχει μία μακρά ιστορία διαπλοκής με την κάθε είδους εξουσία – όχι μόνο στην Ελλάδα, φυσικά. Όμως εγώ την αθλιότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας έχω ζήσει, και για αυτή μόνο μπορώ να μιλήσω.

Ντρέπεται άραγε ο Πρετεντέρης, η Χούκλη, ο Ρογκάκος, ο Κούρος, ο καθένας…

View original post 441 more words

Πώς να εξηγήσεις στους πιθήκους την θεωρία της σχετικότητας;

antisystemic

«Ελάτε μαζί μας. Αφήστε την φρίκη του πολέμου,

Κι ελάτε στην ειρηνική αγκαλιά μας

Πριν να είναι πολύ αργά, θάψτε το παλιό σπαθί

Σύντροφοι, ας γίνουμε αδέλφια

Κι αν όχι, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε

Κι εμείς μπορούμε να γίνουμε ύπουλοι, αν αυτό αποφασίσουμε

Και μέχρι το τέλος των αιώνων θα είσαστε καταραμένοι

Από την άρρωστη ανθρωπότητα του μέλλοντα χρόνου που έρχεται.

Μπροστά στην επελαύνουσα Ευρώπη

Θα διαλυθούμε στις λόχμες και στα δάση μας

Κι ύστερα θα στρέψουμε εναντίον σας

Το άσχημο Ασιατικό μας πρόσωπο».

 Α. Μπλοκ, Οι Σκύθες

Ο εμφύλιος πόλεμος ήδη σιγοβράζει στο κοινωνικό υπόστρωμα της ελλαδικής κοινωνίας. Η ταξική πόλωση έχει επέλθει και τα αντίπαλα στρατόπεδα έχουν ήδη αρχίσει να πέρνουν μορφή. Όταν κοινωνικά γεγονότα όπως αυτό της απεργίας πείνας του αναρχικού Ν. Ρωμανού γίνονται αντιληπτά και ερμηνεύονται με τόσο διαφορετικό τρόπο από διαφορετικά άτομα ανάλογα με την κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκει ο καθένας, τότε βλέπουμε…

View original post 1,965 more words