agelikifotinou

This WordPress.com site is the cat’s pajamas


Leave a comment

Πέθανε σε ηλικία 100 ετών ο εφευρέτης του λέιζερ Charles Townes

Physics4u's Weblog

Ο Charles Townes (1915) πήρε το Townesβραβείο Frank Drake (που είναι ο πατέρας του SETI) για την ανάπτυξη του οπτικού SETI, για το 2002. Ο Townes έχει πάρει και το Νόμπελ φυσικής του 1964, για το έργο του στην παραγωγή του λέιζερ και μέιζερ.

Ο Townes ανέπτυξε τον πρόδρομο του laser, το μέιζερ, ενώ ήταν καθηγητής της φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Όμως ο πρόεδρος του τμήματος της φυσικής, ο Isador Rabi, ένας άλλος νομπελίστας του 1944 για την ανακάλυψη του NMR, είχε ωθήσει τον Townes να εγκαταλείψει την εργασία για το μέιζερ για παραγωγικότερες έρευνες, διότι πίστευε ότι δεν είχε μέλλον το μέιζερ. Η ιδέα του Townes για το μέιζερ συνάντησε παρόμοιο σκεπτικισμό και από τον πρωτοπόρο της κβαντικής φυσικής Niels Bohr καθώς και τον φημισμένο μαθηματικό John von Neumann.

View original post 1,261 more words


Leave a comment

Ένας σούπερ-Κρόνος με τεράστιους δακτυλίους

Physics4u's Weblog

Ένα σύστημα γιγαντιαίων δακτυλίων μπροστά στο οποίο ωχριά ο πλανήτης Κρόνος διαθέτει ο εξωπλανήτης J1407b, ο οποίος είχε ανακαλυφθεί αρχικά το 2012. Ολλανδοί και Αμερικανοί επιστήμονες εκτιμούν ότι ο εν λόγω σούπερ-Κρόνος, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το άστρο J1407, διαθέτει ένα σύστημα δακτυλίων με διάμετρο σχεδόν 120 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, πάνω από 200 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τους δακτυλίους του Κρόνου.

J1407b

View original post 230 more words


Leave a comment

>Βύρων Λεοντάρης – Ο νεκρός της οθόνης

Poetry Bar

>

http://ediasp.files.wordpress.com/2009/11/bergman_5.jpg?w=300
Έτσι όπως έγυρε στην τελική του πτώση
αρπάχτηκε από την οθόνη που έπεσε κι αυτή μαζί από πάνω του
μανδύας διάτρητο σκοτάδι.
Τρέξαμε τον σηκώσαμε και στα κρυφά περάσαμε στην έξοδο κινδύνου
έμπαζε από παντού αναφυλλητό
η νύχτα της Αθήνας ξέβραζε ναυάγια τραγουδιών και σάπια φώτα
κι η σκάλα φρέαρ στο πουθενά.

Ίλιγγοι και στροφές η κάθοδος.
Χυμούσε από ψηλά να μας τον πάρει ο ουρανός
και κάτω μας λυσσομανούσαν υποχθόνια πνεύματα
καθε σκαλί μας σκαμπανέβαζε σαν κύμα
– κι η σκάλα ανέβαινε; κατέβαινε; –
μα εμείς γερά κρατούσαμε
παληοί της συντεχνίας
μανουβραδόροι σε λιμάνια και σταθμούς
σε αναχωρήσεις και σε αφίξεις

για τα μεγάλα βάσανα και τα βαριά τα πένθη
βαστάζοι των αβάσταχτων κι ασήκωτων του κόσμου.

…Αγέρωχος, αγαλματένιος μεσ’στην πίκρα
του
άσπρα κοράλλια οι ξεραμένοι αφροί στα
χείλη του
η θάλασσα απ’ τα μάτια του φευγάτη
ολόσωμος μέσα στη νύχτα φωσφορίζων
σήματα κρυπτογραφικά απόκοσμα μηνύ-
ματα.

Όχι…

View original post 100 more words


Leave a comment

Fernando Pessoa – ΤΟ ΚΑΠΝΟΠΩΛΕΙΟ

Poetry Bar

Δεν είμαι τίποτα.
Ποτέ δεν θα’ μαι τίποτα.
Δεν μπορώ να θέλω να’ μαι τίποτα.
Πέρα απ’ αυτό, έχω μέσα μου τα όνειρα του κόσμου όλου.

Παράθυρα της κάμαράς μου,
Μιας κάμαρας, στα εκατομμύρια του κόσμου, που κανείς δεν γνωρίζει ποιά είναι,
(Κι αν την ήξεραν, τι θα ήξεραν?),
που βλέπει στο μύστηριο ενός δρόμου γεμάτου περαστικούς.
Σ’ ένα δρόμο απροσπέλαστο για όλες μου τις σκέψεις.
Πραγματικό, απίθανα πραγματικό, βέβαια, αβέβαια βέβαιο.
Με το μυστήριο των πραγμάτων κάτω από τις πέτρες και τα όντα,
Με τον θάνατο που υγραίνει τους τοίχους και ασπρίζει τα μαλλιά των ανθρώπων.
Με το Πεπρωμένο που σέρνει την άμαξα των πάντων, μέσα από το δρόμο του τίποτα.

Σήμερα είμαι ηττημένος, λες και γνώρισα την αλήθεια.
Σήμερα είμαι διαυγής, λες και πρόκειται να πεθάνω.
Λες και η επαφή μου με τα πράγματα δεν ήταν μεγαλύτερη
απ’το να πω ένα αντίο, αυτό το σπίτι κι αυτή η…

View original post 1,403 more words


Leave a comment

Τραγούδια ιθαγενών της Αυστραλίας

To Koskino

1.
Μ’ αναποδογυρίζει, με χτυπάει,
άγρια φυσάει ο άνεμος πάνω στην πλατιά θάλασσα,
Χτυπάει άγρια, βαράει άγρια, χτυπάει,
με τινάζει πάνω, με χτυπάει.

2.
Κωπηλατούμε, ακούμε ένα θόρυβο,
ένα ψάρι πήδησε στην επιφάνεια του νερού,
ένα γατόψαρο! Ένα πριονόψαρο! Για μας πηδάει
αυτό το ψάρι!
Ένα πετούμενο ψάρι, κάνει θόρυβο καθώς πηδάει,
πιτσιλίζοντας το νερό…
ένα γατόψαρο δίπλα μας, γιατί ακουει τον ήχο
του κανό μας, του κανό Ντζάνγκγκαβουλ.
Ψάρι που πηδάει! Πριονόψαρο που πιτσιλίζει
Το νερό με θόρυβο.

23.
Βλέπουν το νερό να παφλάζει, να βρυχιέται,
καθώς τινάζονται οι σταγονες…
Βρυχιέται καθώς σπρώχνει τη λάσπη,
κυλώντας δυνατά…
Πηγαδιστό,φουσκαλιάζει και παφλάζει
ανάμεσα στις άγριες μπανανιές…

41.
Κρέμεται η μακριά γιρλάντα από το φρύδι
των νιόπαντρων Τζαμί και Τζαλάν,
στόλισμα μαλλιών, στόλισμα αυτιών του νέου,
μια μυρωδιά, ένας άνεμος, ένας κυκλώνας μπροστά,
νέε, μάσα ελαφρά, παρθένα, μάσα καλά…
Ο ήλιος ανατέλλει στο δρόμο του,
η θύελλα φέρνει σύννεφα
και το νεφέλιο…

View original post 187 more words


Leave a comment

Τη μέρα που με έπεισε ο Τσίπρας να μην τον ψηφίσω

Γαλαξιάρχης

Αν και ουδέποτε πίστευα ότι ο κοινοβουλευτισμός είναι δημοκρατία, ψηφίζω σχεδόν αδιάλειπτα από το 1993. Εργαλειακά και επειδή η εξουσία μου δίνει αυτό το ελάχιστο πάτημα ελέγχου -και ενίοτε διάρρηξής- της. Μετά το πανεπιστήμιο, η ψήφος μου πήγαινε σχεδόν πάντα στο Συνασπισμό/Σύριζα. Αυτόν τον αιωνίως άνευρο, έως ξενέρωτο, κοινοβουλευτικό σχηματισμό της Αριστεράς, που όμως στο κοινοβουλευτικό επίπεδο έχει αποδείξει ότι μπορεί να αξιοποιεί καλύτερα και αποδοτικότερα το υπάρχον σύστημα εξουσίας, από ό,τι ο άλλος πόλος της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Το 2012 έγραφα σε αυτό εδώ το μπλογκ τι περίμενα από το Σύριζα που επίσης ψήφισα. Για τελευταία φορά.

View original post 1,081 more words


Leave a comment

Ιστορική πορνογραφία

dimart

—της Ξένιας Κουναλάκη—

Τα καλοκαιρινά βράδια στο χωριό, όταν έπαιζα κρυφτό με τις «λάθος» παρέες, η γιαγιά μου, που είχε περάσει αρκετά χρόνια εξορία στο Τρίκερι, με κατσάδιαζε: «Οι παππούδες αυτών των παιδιών πρόδωσαν τον παππού σου». Ακόμη και τότε, που ήμουν κάτω από δέκα ετών, θυμάμαι πόση αμηχανία μου προκαλούσε το πάθος της εναντίον ενός αθώου παιχνιδιού, αν και ταυτόχρονα μου δημιουργούσαν δέος η ζωή της και οι διηγήσεις της. Αυτή 418η αδυναμία κατανόησης του εκάστοτε «οικογενειακού φολκλόρ» με καταλάμβανε και στο προαύλιο του σχολείου, όταν με κυνηγούσε ένα αγοράκι και μου φώναζε «κομμούνια, θα σας κάνουμε σαπούνια», ενώ ένας άλλος συμμαθητής μας τον απειλούσε ότι θα τον σφάξει «με το κονσερβοκούτι». Σε αυτόν τον ιδιότυπο μεταπολιτευτικό «πόλεμο των κουμπιών», ανήλικοι γίνονταν φορείς κάποιων μεγαλίστικων εκφράσεων, ξένων προς τα βιώματά τους, τις ανησυχίες και τις ελπίδες τους.

Εξίσου προσποιητή μοιάζει η σημερινή πολιτική αντιπαράθεση, που χρησιμοποιεί εμφυλιοπολεμική ρητορική. Όταν…

View original post 305 more words


Leave a comment

Γιώργος Β. Μακρής, Εραστές

To Koskino

1555381_10203829234840310_9028751160595011602_n

Περάσανε οι ώρες τους γοργά
και φύγαν οι εραστές θλιμμένοι
με βήματα επίσημα κι αργά
και καμπαρτίνα κουμπωμένη.

Και λυπηθήκαμε τους εραστές
με το μικρό στον τόπο πήγαιν’ έλα τους
να νείρονται αγκαλιές ζεστές
σκαλίζοντας τη γη με την ομπρέλα τους.        

Φλεβάρης 1940

*Από το βιβλίο «Γραπτά Γιώργου Β. Μακρή», Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1986, σελ. 28.

View original post


Leave a comment

Νέα αποκαλυπτικά ευρήματα από τη «Ροζέτα»

Physics4u's Weblog

Μια σωρεία επιστημονικών ανακαλύψεων συνοδεύει την περιπετειώδη αποστολή τής διαστημοσυσκευής «Ροζέτα», του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), στον κομήτη 67Ρ/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο.

rosetta Οι επιστήμονες έδωσαν στη δημοσιότητα την πρώτη «φουρνιά» των ευρημάτων τους, μετά από την έως τώρα ανάλυση των επιστημονικών στοιχείων που συνέλλεξαν. Το βασικό συμπέρασμα: ή ειδικά ο κομήτης αυτός είναι πολύ παράξενος ή γενικότερα θα πρέπει να αναθεωρηθούν πολλές από τις έως τώρα θεωρίες για τους κομήτες.

View original post 538 more words