Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Την εκπομπή της Βίκης Φλέσσα και του Γ. Μπαμπινιώτη “Οι λέξεις φταίνε” (στη ΝΕΡΙΤ και σε επανάληψη στην ΕΡΤ) δεν την παρακολουθώ συστηματικά, οπότε μπορεί να την αδικώ, πάντως όποτε την έχω παρακολουθήσει πρόσεξα ότι ο καλεσμένος ήταν, χωρίς εξαίρεση, νοσταλγός του πολυτονικού ή/και εξέφραζε την άποψη ότι η γλώσσα απειλείται, φθείρεται, αφελληνίζεται. Ένα αλλο χαρακτηριστικό που διέκρινα: οι λέξεις που διάλεγαν οι οικοδεσπότες για να βάλουν σε συζήτηση ή στα γλωσσικά παιχνίδια τους (π.χ. στην Κρεμάλα) ήταν πάντα λόγιες λέξεις, κάτι που υποβάλλει την ιδέα ότι άξια μελέτης είναι μόνο η λόγια μορφή της γλώσσας -ποτέ δεν έχω δει να έχει μπει σε γλωσσικό παιχνίδι της εκπομπης λέξη λαϊκή.
Η εκπομπή που προβλήθηκε χτες (σε επανάληψη) δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η λέξη που μπήκε στην κρεμάλα για να τη βρει ο καλεσμένος ήταν η “ειμαρμένη”, ενώ καλεσμένος ήταν ο πολύ καλός ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο οποίος δεν παρέλειψε να εκφράσει…
View original post 1,305 more words