Η Κοινωνία της κόπωσης

[ Παναγιώτα Ψυχογιού 

---

Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν

Μετάφραση: Ανδρέας Κράουζε

Εκδ. Opera, 2015

Ο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν θεωρεί ότι η κοινωνία του21ου αιώνα δεν είναι πια κοινωνία της πειθαρχίας αλλά κοινωνία της επίδοσης: «Σήμερα η υπερβολική εργασία και επίδοση οξύνονταικαι καταλήγουν να γίνουν αυτοεκµετάλλευση, η οποία είναι αποτελεσµατικότερητης εκµετάλλευσης από τρίτους, γιατί συνοδεύεται από ένα αίσθηµα ελευθερίας. Εκµεταλλευτής και εκµεταλλευόµενοςείναι ένα και το αυτό πρόσωπο.Θύτης και θύµα, το ίδιο.» Οι απαγορεύσεις και οι κανόνες έχουν δώσει τη θέση τους στα πρότζεκτ, στις πρωτοβουλίες και στα κίνητρα. Ενώ η κοινωνία της πειθαρχίας με την αρνητικότητα της παράγει τρελούς και εγκληματίες, η κοινωνία της επίδοσης, αντιθέτως, γεννά καταθλιπτικούς και αποτυχημένους.

 Η θετικότητα του «μπορώ» είναι πιο αποτελεσματική από την αρνητικότητα του «πρέπει». Το επιδοσιακό υποκείμενο είναι ταχύτερο και παραγωγικότερο από το υπάκουο υποκείμενο αλλά η υπερδραστηριότητα τον καταστρέφει. Ο κύριος γίνεται δούλος. Η vita active έχει αρθεί σε απόλυτη αρχή.