Εμπιστοσύνη αντί για ελπίδα
Πηγή: Περιοδικό «Εποχές», τεύχος 39, Ιούλιος 1966, σελ. 39-45
Δημοσιεύθηκε: Μαρξιστική Σκέψη, τόμος 1, σελ. 285-296
Μετάφραση: Φ.Χ.
Ο Γκέοργκ Λούκατς, όπως αφηγείται ο Έρνστ Μπλοχ, κατοικούσε στη Χαϊδελβέργη, σε δυο δωμάτια. Όταν ήθελε να πάει από το γραφείο του στο διπλανό δωμάτιο ήταν υποχρεωμένος να κάνει το γύρο ενός αρκετά μεγάλου τραπεζιού. Ακόμη και αφότου πέρασαν δυο χρόνια επαναλαμβανόταν κάθε βράδυ η ίδια τελετουργία: ο Λούκατς σηκωνόταν από το γραφείο του, έκανε το γύρο του τραπεζιού, έστριβε το διακόπτη της κρεβατοκάμαρας και γύριζε πίσω, έσβηνε το φως του γραφείου και μπορούσε τώρα χωρίς κίνδυνο να επαναλάβει το γύρο του ενοχλητικού τραπεζιού. Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν παρατήρησε κάποτε ειρωνικά ότι απορεί πώς ένας άνθρωπος που καταλαμβάνει τόσο λίγο χώρο μπορεί εν τέλει να υπάρχει.
Ένας κύριος με κομψό παράστημα άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματος. Μου έκανε εντύπωση η αλλόκοτη αντίθεση ανάμεσα στα ζωηρά του μάτια, στις λεπτές…
View original post 4,846 more words
