Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο….

για τη φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα

Θα παραθέσω αποσπάσματα του μυθιστορήματος με τον παραπάνω τίτλο του Ούγγρου νομπελίστα συγγραφέα Ίμρε Κέρτες,γιατί ο τρόπος που μιλάει για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι πολύ διαφορετικός με τα όσα έχω διαβάσει έως τώρα .Ομολογώ πως πολύ με ξένισε ο τρόπος που αφηγόταν τον εγκλεισμό του και τις εμπειρίες του στα στρατόπεδα μια και ο ίδιος είναι επιζών του Άουσβιτς και του Μπιρκενάου .Πολλές φορές με θύμωνε αρκετά.Ωστόσο για να τον καταλάβει κανείς πρέπει να διαβάσει πολύ προσεκτικά από την αρχή ως το τέλος την αφήγησή του χωρίς να χάσει καθόλου ούτε μια πρόταση για να μπει στην ψυχοσύνθεση του έφηβου ,που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει την ζωή του ,δεν έχει καταλάβει τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω του και είναι υποχρεωμένος να περάσει από μια τέτοια εμπειρία ……….

«Συνήθως παίζουμε χαρτιά ,σήμερα όμως η μεγαλύτερη αδερφή δεν έχει κέφια για κάτι τέτοιο .ήθελε να μιλήσει πρώτα μαζί μας ,για…

View original post 1,467 more words

Virgilia D’Andrea [1888-1933]: Οι νικημένοι που δεν πεθαίνουν

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

από chaos  

 

https://gr-contrainfo.espiv.net/2016/04/26/virgilia-d-andrea-the-vanquished-who-do-not-die/

---

Η Αναρχία σημαίνει την καταστροφή της μιζέριας, του μίσους, της δεισιδαιμονίας και την κατάργηση της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο· δηλαδή την κατάργηση της κυβέρνησης και του μονοπωλίου της περιουσίας.

Η ανθρώπινη ατομικότητα είναι ένας αστείρευτος και μυστηριώδης κόσμος που μπορεί να περικλείει κάθε λογής όραμα για καινούργιους ορίζοντες πολλών και διαφόρων αισθημάτων κι εκφράσεων στοργικότητας. Γι’ αυτό λοιπόν το άτομο, αυτό το ζωτικό μέρος της απέραντης συμπαντικής αρμονίας, πρέπει να ’ναι σε θέση να δώσει ελεύθερη διέξοδο στις εμπνεύσεις του, να ’χει την ευκαιρία να δοκιμάσει κάθε τρόπο που αντιλαμβάνεται ως λουσμένο στο φως και πολλά υποσχόμενο. Να ’ναι ελεύθερο να αναπτύξει τις δραστηριότητες, κλίσεις και δυνατότητές του, τις ενίοτε ανεξήγητές του δυνάμεις που νιώθει να πάλλονται εντός του, όλες τους ευμετάβλητες στον χώρο και στον χρόνο. Να αισθάνεται τον εαυτό του ως κριτή της μοίρας του και να…

View original post 792 more words

Τσερνομπίλ: Τι οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα όλων των εποχών

Physics4u's Weblog

Τριάντα χρόνια μετά το ατύχημα στο Τσερνομπίλ έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι το μόνο που έφθασε στο επίπεδο 7, το υψηλότερο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης σε πυρηνικό σταθμό

View original post 954 more words

Το Hubble βλέπει μια κοσμική φυσαλίδα να επεκτείνεται

Physics4u's Weblog

Μ ευκαιρία τα 26α γενέθλια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στις 24 Απριλίου, η NASA δημοσιοποίησε μια εντυπωσιακή εικόνα του Νεφελώματος της Φυσαλίδας, μιας γιγάντιας σφαίρας που σχηματίζεται γύρω από ένα γιγάντιο, εξαιρετικά καυτό άστρο.

Η φυσαλίδα σχηματίζεται από την αλληλεπίδραση του αστρικού ανέμου με το παγωμένο διαστρικό αέριο

View original post 194 more words

Θα μνημονεύεις;

για τη φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα

1.

Μου αρέσει να φωνάζω τ’όνομά σου.

Μου αρέσει να το προφέρω, Αννούλα!

Μου αρέσει να στρέφομαι σε σένα.

Κι ας σ’ έχουν πάρει μακριά μου,

μαζί με το λαό μου.

Μου απαντάς,μου στέλνεις ένα βλέμμα

απ’ το φως των ματιών σου.

Το χαμόγελο πάνω στ’ αγαπημένα

σου χείλη μου χαϊδεύει την ψυχή.

Μου αρέσει να φωνάζω μέσα στη

μοναξιά μου.

Μέσα στην απορία μου να σε ρωτώ:

θα μνημονεύεις;

2

Θα μνημονεύεις;Μου αρέσει να σε

ρωτώ. Θα μνημονεύεις; Αννούλα, έλα,

έλα πιο κοντά μου.

Απόθεσε στο στήθος μου τη θεσπέσια

κεφαλή σου. Και τα μαλλιά τα

μαύρα σου με τη χωρίστρα τη λευκή.

Αγκάλιασέ με ,ζωντάνεψέ με,

δυνάμωσέ με.Για πολλοστή φορά σε

ενοχλώ στην ησυχία σου. Μην

ησυχάζεις Αννούλα, η πληγή δεν

θέλω να γιάνει στη λησμονιά, μα να

μείνει αιώνια.

3.

Μείνε κοντά μου, σ’ αγαπώ, εσένα μόνο,

τόσο πολύ. Μέε’στην αγάπη τη

σφοδρή μου, άκου τι έχω…

View original post 216 more words

Το μαγικό τετράγωνο του Euler

Τον Νυμφώνα Σου βλέπω

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Η ηδονοβλεψία του πιστού δεν είναι μια ηδονοβλεψία του λεγόμενου θείου δράματος, αλλά μια ηδονοβλεψία της αναπαράστασης και της απώλειας της αληθινής ζωής.

Το μυστήριο καθίσταται κεντρικό σημείο του βλέμματος σε μια εικόνα βαθύτατα διχασμένη, όπου διαπλέκονται το αληθινό και το προσποιητό, η πραγματικότητα και το φαινομενικό, το αυθεντικό και ο μύθος, το ορατό και το μη αναπαραστάσιμο.

Ο θεατής του θρησκευτικού δρώμενου όπως και ο θεατής της πορνογραφικής ταινίας γνωρίζει σε πια απογοήτευση τον οδηγεί το υπερβολικό πάθος του να δει, τυφλωμένος που τα είδε όλα και δεν είδε τίποτε.

Σπρωγμένος στην προκαθορισμένη αποχαύνωση ακούει και δεν ακούει. Βλέπει και δε βλέπει. Αφήνει τον πνευματικό οβελίσκο να ρυθμίσει την πνευματική του κυκλοφορία.

Ακούει τον παπά να κουρδίζει με ποιητικά ξόρκια τον παράλογο λογισμό της θεολογικής μηχανικής.

Η παράσταση ερεθίζει το θεατή. Ο πιο λεπτός ρυθμιστής της πίστης είναι τώρα η ανάσα. Καθώς ακούγονται…

View original post 116 more words

γυναικεία γλωσσικά : η παρθενογένεση τών μουστακιών και μιας σ@χλαμάρας

ας πω για τή «συντομία» λοιπόν ότι αυτή η περίφημη έννοια τής βιασύνης αποτελεί τό αντίστοιχο τής οικονομικής εκμετάλλευσης στο πεδίο τής σκέψης : όταν «συντομεύουμε» τή σκέψη μας τήν καθιστούμε ευθέως εμπόρευμα – και με τήν ίδια ακριβώς λογική η μεγάλη λογοτεχνία – ο προυστ παραδείγματος χάρη – θα έπρεπε να συμπτυχθεί, αντί για κείνους τούς ανοικονόμητους τόμους, σε μία πρόταση : ό,τι θυμάμαι χαίρομαι.

σημειωματαριο κηπων

σκοπεύω να θίξω σήμερα δύο ζητήματα : α) ότι η γυναίκα δεν ισούται με τό μηδέν, και, β) ότι γυναίκα δεν είναι κάποια που τής λείπει κάτι : δεν είναι κάποιος που τού λείπει κάτι

με αφορμή μάλιστα τίς δυο τελευταίες προτάσεις (που συνήθως γράφονται συνοπτικά : κάποιος/κάποια – τό αρσενικό πάντως πρώτο) θα μιλήσω εδώ, στην εισαγωγή, και για τό θέμα αυτής τής φεμινιστικής σαχλαμπούχλας αντί δηλαδή να μιλάμε κανονικά και να παραθέτουμε έστω και τίς δύο εκδοχές (ακόμα βέβαια αργούμε να φτάσουμε στο επίπεδο κάποιων αμερικανών (μόνο σε αμερικανούς τό έχω μέχρι τώρα δει) που βάζουνε μόνο τό θηλυκό (για να τή σπάσουνε σε κείνους που μέχρι τώρα βάζανε μόνο τό αρσενικό)) τό θέμα λοιπόν τής φεμινιστικής αυτής επιπολαιότητας (που δυστυχώς τήν έχει υιοθετήσει και ένα συμπαθέστατο βλογ) αντί να γράφουνε ας πούμε κάποιος και κάποια να γράφουνε κάποι@ : πιθανώς θεωρείται ότι είναι σύντομο και…

View original post 3,777 more words

Τα άστρα νετρονίων θα καθοδηγούν τα διαστημόπλοια