Άκουσα σήμερα από έναν πρόσφυγα τούτο:Βγήκαν κυνηγημένοι σ’ένα ελληνικό νησί. Μαγαζιά, σπίτια, πόρτες, παράθυρα, έκλεισαν όλα μονομιάς. Αυτός με τη γυναίκα του μέσα στο κοπάδι. Το μωρό έξι μέρες να τραφεί· έκλαιγε, χαλνούσε τον κόσμο. Η γυναίκα παρακαλούσε για νερό. Τέλος από ένα σπίτι της αποκρίθηκαν: «Ένα φράγκο το ποτήρι». Κι ο πατέρας συνεχίζει: «Τι να κάνω, κυρ Στράτη, έφτυσα μέσα στο στόμα του παιδιού μου για να το ξεδιψάσω». πηγή
Την δεκαετία μεταξύ 1912 και 1922 μια σειρά πολέμων μεταξύ των Βαλκανικών κρατών προκάλεσε εκατομμύρια προσφύγων. Κατά την διάρκεια αυτών των μετακινήσεων εκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν όχι απλώς ως παράπλευρες απώλειες των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά και καθώς προσπαθούσαν να ξεφύγουν από αυτές. Συγκεκριμένα στο Αιγαίο χιλιάδες, κυρίως Ελληνες Χριστιανοί, βρήκαν το θάνατο κατά την διάρκεια της μεταφοράς από την Μικρά Ασία προς την Ελλάδα.
Κι έτσι ήρθαμε στην Ελλάδα… Φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη, στα στρατόπεδα που μένανε παλιά οι Άγγλοι στρατιώτες…
View original post 1,624 more words