Βασίλης Τσιρώνης (1929-1978)

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Γιατρός Τσιρώνης θα έπρεπε να γράψω, γιατί έτσι τον ήξεραν οι περισσότεροι. Δεν είναι κάποια επέτειος, αλλά τις προάλλες στο Φέισμπουκ κάποιος φίλος τον ανέφερε και σκέφτηκα ότι πολύς κόσμος δεν ξέρει τον γιατρό Τσιρώνη και όλη την ιστορία του.

Στον παλιό μου ιστότοπο είχα βάλει ένα άρθρο για τον Τσιρώνη, όχι δικό μου: το είχα ξεσηκώσει από τη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια ” Γνώσις” -και ευτυχώς γιατί το παλιό λινκ δεν λειτουργεί πια. Τώρα αναδημοσιεύω αυτό το παλιό άρθρο (που θα το βρείτε σε πολλά σημεία του Διαδικτύου) προσθέτοντας αρκετά δικά μου στοιχεία, με μπλε γράμματα για να ξεχωρίζουν, που τα έχω πάρει από εφημερίδες της εποχής και άλλες πηγές. Μαζί και αποκόμματα εφημερίδων και ένα σκίτσο του Ιωάννου.

Βασίλης Τσιρώνης (15 Αυγούστου 1929 – 11 Ιουλίου 1978). Γιατρός, ιδεολόγος και αντιδικτατορικός αγωνιστής με τραγικό τέλος την περίοδο της δημοκρατίας.

Γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929 στην Αθήνα από οικογένεια…

View original post 1,679 more words

Ρόζα Λούξεμπουργκ “Βία και Νομιμότητα” (1902)

Κοντολογής, ό,τι παρουσιάζεται στα μάτια μας για αστική νομιμότητα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η βία της κυρίαρχης τάξης ανυψωμένη εκ των προτέρων σ’ επιτακτικό κανόνα. Από τη στιγμή που οι διάφορες πράξεις βίας καθορίστηκαν σαν υποχρεωτικός κανόνας, το πράγμα αντικαθρεπτίζεται από την ανάποδη στο κεφάλι των αστών νομομαθών, καθώς και στο κεφάλι των οπορτουνιστών σοσιαλιστών: η «έννομος» τάξη παρουσιάζεται σαν ένα ανεξάρτητο δημιούργημα της «δικαιοσύνης» και η βία του κράτους σαν μια απλή της συνέπεια, σαν μια «κύρωση» των νόμων. Στην πραγματικότητα, η αστική νομιμότητα (και ο κοινοβουλευτισμός σαν νομιμότητα εν τω γίγνεσθαι) είναι ίσα-ίσα μια ορισμένη μορφή, που παίρνει η πολιτική βία της αστικής τάξης, της βίας που πάλι φυτρώνει πάνω στο οικονομικό έδαφος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

grassrootreuter

Συνεχίζουμε να εμπλουτίζουμε την βιβλιοθήκη μας με κλασικά κείμενα που ίσως βρείτε ενδιαφέρον. Σήμερα πρόκειται για ένα άρθρο της Ρόζας Λουξεμπουργκ το 1902. Ο λόγος που το δημοσιεύουμε είναι για να εμπλουτίσουμε το grassrootreuter με περισσότερα ιστορικής σημασίας κείμενα.

Πρωτοδημοσιεύτηκε:  Die Neue Zeit, 14 Μαΐου 1902.
Πηγή: Περιοδικό Σπάρτακος, Νο. 66, Σεπτέμβρης 2002

Παρά πολλά ειπώθηκαν, τον τελευταίο καιρό, για την οριστική πια αδυναμία μας να χρησιμοποιήσουμε «επαναστατικά μέσα παλιού τύπου». Μα ποτέ δε μας είπαν τι εννοούν μ’ αυτά τα μέσα, ούτε και με τι θα αντικαταστήσουν.

Έτσι, με την ευκαιρία της βελγικής μας ήττας[1], φέρνουν σε αντίθεση προς τα «επαναστατικά μέσα» –και πρώτα απ’ όλα, προς τη βίαιη επανάσταση, προς τις μάχες των δρόμων– την καθημερινή οργάνωση και μόρφωση των μαζών. Αλλά είναι παράλογο να θέτουμε έτσι το ζήτημα, για τον απλούστατο λόγο ότι η οργάνωση και η μόρφωση από μόνες τους δεν είναι ακόμη αγώνας, παρά είναι απλά προπαρασκευαστικά…

View original post 1,979 more words

άνοια

a/man/called/...

Κάποτε έβγαινε που και που απ΄το λιμάνι. Όχι για μακριά, μη φανταστείς πλόες άξιους περιγραφής. Την άγκυρα όμως τη σήκωνε, αν ήσουν τυχερός άκουγες το αεράκι να χτυπάει τις τέντες, ξεπήδαγε μια υποψία μουσικής απ’ τα μεγάφωνα, τα ξεθωριασμένα κάγκελα μοιάζαν ξύλο ανθεκτικό στο αλάτι, πέρναγε ένα σμάρι πουλιά από πάνω, ρούμι υπήρχε, τα τηγάνια μπαίναν -όταν ο μάγειρας είχε κέφια- πάνω στη φωτιά, φτιαχνόταν κουτσά στραβά ένα παραμύθι.

Και το ’γραφα. Ήμουν τόσο φαντασμένος, τόσο εθισμένος με τις λέξεις που -θαρρούσα ότι- έβγαζαν μπαλκόνια στα ανοιχτά. Αυτά τα ‘ταξίδια στις βεράντες’, πρώτη θέση κατάστρωμα, τότε που βρισκόμασταν ακόμη με ανθρώπους σαν και μας. Παραμυθιασμένους, και παθιασμένους, με ιστορίες που ουδέποτε απέπλευσαν.

Τώρα με φωτάκια αναμμένα μια στις τόσες, σαπίζει ακίνητο στα ρηχά. Κάθε σούρουπο μας χαζεύουν γλάροι, την ώρα που βιάζονται -πετώντας διαγώνια, νοτιοανατολικά- να πιάσουν δουλειά σε μιαν άλλη ιστορία.

….

View original post

Το κεφάλι του Frantz Omar Fanon

Αέναη κίνηση-moto Perpetuo

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ > Το κεφάλι του Frantz Omar Fanon/ 5.5.2014

Το κεφάλι του Frantz Omar Fanon/ 5.5.2014

Ένα γλυκό ζεστό απόγευμα του Ιουνη του 1940, μια μοίρα του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, κατέπλευσε στο πόρτο Fort-de-France, στο νησί της Μαρτινίκας. Ο πόλεμος στην Ευρώπη έπνεε τα λοίσθια πριν καν αρχίσει. Ο Άξονας είχε κυριαρχήσει στην Ευρώπη και η κατάρρευση της τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας ήταν το επιστέγασμα προς μια ναζιστική γερμανική Ευρώπη.

Το αεράκι της Καραϊβικής μπορεί να γίνει ξαφνικά καταστρεπτικός τυφώνας, αλλά οι ντόπιοι ξέρουν από αυτά, φυλάγονται όταν το βαρόμετρο πέσει απότομα χαμηλά.

Ντόπιοι! Ποιοι είναι αυτοί οι Μαρτινικέζοι? Κρεολοί, μιγάδες και νέγροι, απόγονοι σκλάβων, επίσης μια χούφτα νυσταλέοι δημόσιοι υπάλληλοι της τελειωμένης δημοκρατίας – πρώην αυτοκρατορίας – και άλλη μια χούφτα λευκοί, συχνά λευκοντυμένοι κτηματίες και έμποροι, ευρωπαίοι. Δηλαδή δυο χούφτες άσπροι και ένα πανέρι μαύροι, αυτοί είναι οι «ντόπιοι» του νησιού.

Ψέματα όμως. Οι πραγματικοί ντόπιοι λείπουν, δεν…

View original post 1,452 more words

Σε τροχιά γύρω από τον Δία θα τεθεί στις 5 Ιουλίου το σκάφος Juno

Physics4u's Weblog

Το σκάφος Juno θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία τα χαράματα της Τρίτης 5 Ιουλίου 2016, για να αποκαλύψει τι κρύβεται κάτω από την ατμόσφαιρα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Ο Δίας ήταν ένας πονηρός θεός που έκρυβε τα καμώματά του πίσω από πυκνά νέφη, όμως η γυναίκα του Ήρα (η Juno των Ρωμαίων) μπορούσε να δει κάτω από το «καμουφλάζ» του.

Το σκάφος Juno μέσα στο μαγνητικό πεδίο του Δία

View original post 879 more words

μια εποχή στην κόλαση

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

… Ήταν τόσες πολλές οι λιποταξίες απ’ τα δύο μέτωπα που είχαν καταρρεύσει, τόσες πολλές οι περιπτώσεις ριψάσπιδων ή απλώς “δειλών” αλλ’ αποφασισμένων να μη θυσιάσουν ούτε μια σταγόνα απ’ το αίμα τους, ούτ’ ένα δευτερόλεπτο απ’ τη ζωή τους για την πατρίδα, την οποία πουτάνα την ανέβαζαν, γαμιόλα την κατέβαζαν, – το σύνθημα που επικρατούσε σ’ όλες της γραμμές ήταν: “Μόνο οι πατριδοκάπηλοι δεν είναι δειλοί, δώστε στην πατρίδα του θανάτου το φιλί” -, ώστε, έπειτ’ απ’ την πρώτη απορία, διαμαρτυρία κι αγανάχτηση του άμαχου πληθυσμού που καταβάθος ένιωθε μια ανείπωτη αγαλλίαση μπροστά σ’ αυτή την ηθική ανατροπή, το ρίξανε όλοι στο καλαμπούρι κι άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορα βλάσφημα ανέκδοτα που περνούσαν όλη την Ιστορία και τους δαφνοστεφείς πρωταγωνιστές της γενεές δεκατέσσερεις και προκαλούσαν με τις εύστοχες κι ωμές περιγραφές τους ακατάσχετα γέλια. Εκείνες τις ώρες πραγματοποιήθηκε ουσιαστικά η μετάβαση απ’ τον έναν ιστορικό κύκλο…

View original post 382 more words

Στα κάγκελα του Νέο-Πατριωτισμού

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

Είναι γεγονός, ότι η συγκεκριμένη διαδικασία παγκοσμιοποίησης που εξελίσσεται, παρ’ ότι ταυτίζεται στα μυαλά πολλών ανθρώπων με τις οικονομικές συνέπειες που επιφέρει στην ζωή τους, ασκεί πολλαπλές πιέσεις για την κατασκευή ή τον επανασχηματισμό συλλογικών ταυτοτήτων. Εδώ παρατηρείται μια (φαινομενική) αντίφαση και γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: πώς ταυτόχρονα με την ενίσχυση των τάσεων εξατομίκευσης ενισχύονται, επίσης, οι κάθε λογής εθνοκεντρικές και οι παραδοσιο-κρατικές αντιλήψεις, πως η ένταξη σε μικρές ιδιωτικοποιημένες σφαίρες συνυπάρχει με εκείνη των κοινωνικών δικτύων, πώς οι κάθε είδους εθνο-θρησκευτικοί ή εθνοτικοί εθνικισμοί (ethno-nationalisms) συνεχίζουν να καλλιεργούνται με ιδιαίτερη αφοσίωση απ’ άκρη σε άκρη στο πλανητικό χωριό; Και ακόμη, πως συνταιριάζει μια συμβολική ανάκληση του παρελθόντος και βέβαια ο απαραίτητος για κάθε εξουσία εξαγνισμός και εξωραϊσμός του με την «ανάγκη» για την συνέχιση της ιλιγγιώδους τεχνολογικής (ή άλλης) πορείας προς τα «εμπρός»; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία αντίφαση. Το παρελθόν επιστρέφει για «μια στιγμή»…

View original post 1,985 more words

Ζ.-Κ. Μισεά: μια καταφανώς επίκαιρη σημείωση.

Αντιγράφω το μεγαλύτερο μέρος της σημείωσης [Δ], σελ. 170-171, από το βιβλίο του ΖανΚλωντ Μισεά, Η Αυτοκρατορία του Μικρότερου Κακού – Δοκίμιο για τον Φιλελεύθερο Πολιτισμό, μετ. Άγγελος Ελεφάντης,…

Source: Ζ.-Κ. Μισεά: μια καταφανώς επίκαιρη σημείωση.

30 Ιουνίου: Η ημέρα των αστεροειδών

Physics4u's Weblog

Η 30ή Ιουνίου – Asteroid Day – είναι αφιερωμένη στα εξόχως σημαντικά αντικείμενα του Ηλιακού Συστήματος. Είναι η επέτειος της μεγαλύτερης στην ιστορία πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη, στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, στις 30 Ιουνίου 1908, που έπεσε κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα της Σιβηρίας και ερήμωσε μια περιοχή 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Η αποστολή AIDA, εφόσον εγκριθεί, θα επιχειρήσει για πρώτη φορά να εκτρέψει ένα ουράνιο σώμα από την τροχιά του

View original post 1,198 more words