Ἐλὶν Πελίν (Елин Пелин)
Ἡ ἐποχὴ τοῦ θερισμοῦ
(По жътва)
[1904]
ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ του ἔχει φτάσει ὁ ἐξαντλητικὸς θερισμὸς τῶν σιτηρῶν στὸν φαρδύκαμπο τῆς Σόφιας. Ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη, μέχρι ποὺ φτάνει τὸ μάτι ἀνθρώπου, κυματίζουν χρυσὰ σταρένια στάχια καὶ ἀποκαμωμένοι ἐργάτες φαίνονται ἐκεῖ ἀπὸ τὰ ἄγρια χαράματα. Ἔδωσε ὁ Θεὸς αὐτὲς τὶς μέρες ἕναν φοβερὸ καύσωνα. Ἕνας γαλάζιος οὐρανὸς ἔχει συρρικνωθεῖ πάνω ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ρίχνει φωτιὰ καὶ λαύρα. Πάνω ἀπὸ τὸν κάμπο τρέμει μιὰ ὁμίχλη, σκέτη κόλαση. Ἀπομακρυσμένα δάση κουρασμένα μπλαβίζουν, σὰν νὰ περιμένουν πότε ὁ κάμπος θὰ φουντώσει στὶς φλόγες. Τὰ πουλιὰ ἔχουν ἀποδράσει μακριά, πέρα στὰ ἀνήλιαστα λαγκάδια καὶ οὔτε οἱ φωνές τους ἀκούγονται. Μονάχα κάπου-κάπου ἄκουγεται τὸ γουργούρισμα ἀγριοπερίστερου στὰ φύλλα δροσερῆς ἀγριαχλαδιᾶς. Ἡ ζέστη δυσβάστακτη καὶ ἀποπνικτική.
Πάνω στὸν οὐράνιο θόλο ὁ ἥλιος ἔχει σταματήσει φλεγόμενος καὶ ἀνελέητος, ἀλλὰ οἱ καυτές του ἀκτίνες δὲν πτοοῦν τοὺς ἐργατικοὺς χωρικούς…
View original post 945 more words