Συμεὼν Γρ. Σταμπουλοῦ
.
Σάρα Κίρς:
Ἡ ἁπλὴ ζωή
.
Präludiumγιὰ τὴν SarahKirsch
.
«KIRSCH» σημαίνει ποτὸ ἀπὸ κεράσι. Ποτὸ ἁψὺ μὲ ἔντονη γεύση καὶ ἔντονο χρῶμα, ἢ μᾶλλον σύμφυρση πολλῶν ἔντονων χρωμάτων, ὅπως ἡ ποίηση, ἡ γραφὴ τῆς Sarah Kirsch (Σάρα Κίρς, 1935-2013). Εἶναι ἀκόμη τὸ ἐπώνυμο τοῦ συζύγου της, τοῦ ποιητῆ Rainer Kirsch, τὸ ὁποῖο (γεννημένη Bernstein) κράτησε μετὰ ἀπὸ τὸν χωρισμό τους, τὸ 1968. Ψευδωνυμικὸ εἶναι καὶ τὸ «Sarah», στὴ θέση τοῦ «Ingrid», στὴ μνήμη τῶν Ἑβραίων, τῶν θυμάτων τοῦ Ὁλοκαυτώματος· ἀντίδραση καὶ στὸ ἀντισημιτικὸ περιβάλλον, ὅπου μεγάλωσε. Τὴν παρατηρῶ, τὴν διαβάζω καρκινικά, ἀπὸ τὸ τέλος πρὸς τὴν ἀρχή, καὶ διαπιστώνω ὅτι ὅλα στὴ γραφή της προοικονομοῦνται ἢ ἐπιβεβαιώνονται, χωρὶς τέλος καὶ χωρὶς ἀρχή. Χῶρος καὶ χρόνος ἑνοποιοῦνται καὶ ἀλληλοκαταργοῦνται. Ἂς τὸ πῶ συγκεκριμένα.
Ὡρίμασε ὡς ποιήτρια στὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ Τείχους τοῦ Βερολίνου, ὅπου ἐγκαταστάθηκε τὸ 1968…
View original post 1,618 more words