Μάριος Χάκκας, Το τρίτο νεφρό

To Koskino

Τώρα που ξέρω πως δεν κερδίζονται οι άνθρωποι ή έστω κι ένα κορίτσι με σκέτες λέξεις, παρά μόνο με αίμα· τώρα που καταλαβαίνω πως δεν γίνεται να φτάσεις στο ποίημα από διαβάσματα και μόνο, σ’ ένα κάποιο επίτευγμα με χαμομήλια· ασ’ τους να νομίζουν αυτοί που μάτωσαν στις παρανυχίδες μονάχα και βγάζουν κραυγές: « Οχ, οχ! Αιμορραγώ σ’ όλο το σώμα». «Κάλπες, αφού πρόκειται για το δείκτη του αριστερού σας χεριού. Ποιο όλο το σώμα σας;» Γι αυτό και γράφουν νερόβραστα ποιήματα, πιπιλίζουν ονόματα με θαυμασμό και προσπαθούν να μοιάσουν κάποια πρότυπα τους χωρίς να περάσουν μέσα απ’ τη φωτιά και την κόλαση που προϋποθέτει το ποίημα. Εμ, δε γίνεται.

Κάποτε είδα ανθρώπους που τρώγανε αποβραδίς μια χαρά έχοντας την καραβάνα στα γόνατα, χρόνια τρώγανε σε τούτη τη στάση χωρίς κανένα παράπονο, και το πρωί παίρνανε μεταγωγή για το τρελοκομείο, γιατί ξαφνικά νιώσαν να σπάει η πλάτη και να πετάγεται…

View original post 941 more words

Ανεπάρκεια των πολιτών ή δόλος των πολιτικών;

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

Πηγή: greekdimo

Η ένταση της προπαγάνδας των ελίτ στην χώρα μας, προκειμένου να μας πείσουν πως είμαστε πολιτικά, αλλά και όχι μόνο, ανεπαρκείς έχει ενταθεί τα χρόνια της κρίσης. Το αφήγημα αυτό είναι ζωτικής σημασίας για το πολιτικό μας σύστημα και την συνέχιση του αποκλεισμού των Ελλήνων πολιτών από την πολιτική ζωή της χώρας. Δεν είναι φρόνιμο να συμμετέχουμε στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων (εδώ βρίσκεται το κυριολεκτικά χρυσοφόρο πεδίο δράσης της παρασιτικής πολιτικής ελίτ) επειδή είμαστε πολιτικά ανεπαρκείς. Μήπως όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο; Ας δούμε μία άλλη προσέγγιση στο κείμενο που ακολουθεί.

“Ανεπάρκεια των πολιτών και πολιτικός αποκλεισμός. Αντιμετάθεση αιτίας και αποτελέσματος.

Σύμφωνα με την θεωρία των σχέσεων μεταξύ κατεστημένων – αποκλεισμένων ομάδων, η εικόνα της πολιτικής ανεπάρκειας είναι ένα τυπικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι κατεστημένοι παρουσιάζουν τους αποκλεισμένους. Η εικόνα του ‘ηλίθιου ψηφοφόρου’ στιγματίζει με τον ίδιο τρόπο όπως η εικόνα του ‘ηλίθιου…

View original post 986 more words

Μια “πτήση” πάνω από την επιφάνεια του Άρη

Source: Μια “πτήση” πάνω από την επιφάνεια του Άρη

Ντάντη Σιδέρη-Σπεκ, Γράφοντας ποίηση μετά το Άουσβιτς

Η Πρώτη Φορά

Source: Η Πρώτη Φορά

Σύντομος σχολιασμός για την στάση της ΝΔ στο θέμα των Ελλήνων Εβραίων

Shades online

Αιφνιδιαστικά και χωρίς εξήγηση η Ν.Δ. άλλαξε την αρχικά θετική της στάση και τελικά ψήφισε «παρών» στην αποκατάσταση ενός αιτήματος που έχει ιστορική, ηθική και νομική βάση για την απόδοση ιθαγένειας σε κατιόντες συγγενείς Ελλήνων Εβραίων που την απώλεσαν την περίοδο της Κατοχής. Η ΝΔ μαζί με τους νεοναζί της βουλής τάχθηκαν ξεκάθαρα ενάντια στην απόδοση ιθαγένειας. Η ΝΔ αμέσως μετά με ανακοίνωση της προσπάθησε να δικαιολογηθεί αφήνοντας να εννοηθεί ότι κράτησε την στάση αυτή ύστερα από «ασυνεννοησία» στις γραμμές της κοινοβουλευτικής ομάδας; Δεν πείθει όμως κανέναν. Ειδικά ένα κόμμα της ελληνικής αστικής δημοκρατίας που έχει ένα ιδιαίτερα μεγάλο και πλούσιο ιστορικό από αντισημίτες και αρνητές του Ολοκαυτώματος στο εσωτερικό του καθώς και πλατιά αντισημιτική λαϊκή βάση. Η στάση που κράτησε στη βουλή δεν ήταν ένα «ατύχημα» αλλά μια επιλογή που κλείνει το μάτι σε μια κοινωνία που θεωρείται η πλέον αντισημιτική στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ…

View original post 54 more words

Η Αισθητική ως απόπειρα επιβίωσης: η απώλεια και η δοκιμασία της γραφής

Οι «εμ/εκ-φυλες» φορεσιές του ελληνικού αριστερού εθνικισμού, ή αλλιώς για την υπερ-συντηρητική και σκοταδιστική εκδήλωση στη Κόρινθο (19/3/2017)

Shades online

Μία από τις βασικές οντολογικές και επιστημολογικές συμβολές τις οποίες εισέφερε Μαρξ στην ανθρώπινη σκέψη, ήταν η σύλληψη του ανθρώπου ως κυρίαρχα κοινωνικού όντος, ως «κοινωνικού ατόμου» (zivilisierten menschen). Ο άνθρωπος για τον μαρξισμό είναι το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων και μόνο σε αυτό το επίπεδο ανάλυσης μπορεί να νοηθεί ως «συγκεκριμένη καθολικότητα». Αντίθετα, η κλασική αστικοφιλελεύθερη σκέψη, εκκινώντας με τον Χομπς (17ος αιώνας) συνελάμβανε τον άνθρωπο ως ένα εγωιστικό ον-ζώο (homo lupus homini) το οποίο αναγκάζεται να συμβληθεί ωφελιμιστικά με τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα. Η ισχυρή αυτή εικόνα την οποία σκιαγράφησε ο Χομπς πίσω στον 17ο αιώνα, τους επόμενους αιώνες και κάτω από την επίδραση του θετικισμού θεμελιώθηκε πάνω σε έναν βιολογικό αναγωγισμό-μία εκδοχή αυτού που ο Μαρξ κριτίκαρε ως «χυδαίο-αγοραίο υλισμό». Στην ακραία λογική της συνέπεια αυτή η διανοητική τάση λαμβάνει τα χαρακτηριστικά του κοινωνικού δαρβινισμού ο οποίος αναπόδραστα συνδέεται με τις πιο αντιδραστικές και…

View original post 484 more words

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

dasarxeio.com

.

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Δραστηριοποιούμενος ο άνθρωπος στο χώρο, μοιραία τον αλλάζει. Τούτο νοείται στα πλαίσια της φυσικής εξέλιξης, αφού ο άνθρωπος έχει την καταστατική ιδιότητα να παρεμβαίνει στη βιόσφαιρα δραστηριοποιούμενος, χρησιμοποιώντας τη βιολογική του «δύναμη» της νόησης, τη διάνοιά του για να ενεργεί. Με αυτήν κανονικά θα έπρεπε να πράττει ως συνετός διαχειριστής κι όχι ως κυρίαρχος. Η ιστορία όμως του ανθρώπου καταδείχνει αυτόν με παραβατική συμπεριφορά σε σχέση με τον φυσικό κανόνα της ενέργειάς του στη φύση, αποδίδοντάς τον ως χαλαστή της. Γένεται όμως επόμενα, ως πονητής και πνοός της, γεννήτορας και κτίστης της. Είχε και έχει το λοιπόν το φυσικό γενόμενο μιαν εσωτερική διαπάλη φθοράς και δημιουργίας, στα πλαίσια μιας εντέλει φυσικής εξέλιξης, διατηρουμένου ενός standrard ανοχής και ισορροπίας ώστε το φυσικό σύστημα να εξελίσσεται.

View original post 713 more words

«Γυναικεία διαίσθηση», βία και ηλιθιότητα

Nomadic universality

του Ντέιβιντ Γκρέιμπερ*

Το γεγονός ότι η βία επιτρέπει να παίρνουμε αυθαίρετες αποφάσεις, και έτσι να αποφεύγουμε τις συζητήσεις, αποσαφηνίσεις και αναδιαπραγματεύσεις που χαρακτηρίζουν πιο εξισωτικές κοινωνικές σχέσεις, είναι προφανώς αυτό που κάνει τα θύματά της να βλέπουν όσες διαδικασίες δημιουργήθηκαν στη βάση της βίας ως ανόητες ή άλογες. Οι περισσότεροι είμαστε ικανοί να σχηματίσουμε μια έστω επιφανειακή ιδέα για το τι σκέφτονται ή αισθάνονται άλλοι, παρατηρώντας απλώς τον τόνο της φωνής ή τη γλώσσα του σώματός τους –συνήθως δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε τις άμεσες προθέσεις και τα κίνητρα των ανθρώπων, αλλά για να πάμε πέρα από αυτό το επιφανειακό επίπεδο συχνά θέλει πολλή δουλειά. Πολλές από τις καθημερινές δραστηριότητες της κοινωνικής ζωής, μάλιστα, συνίστανται στο να αποκρυπτογραφούμε τα κίνητρα και τις αντιλήψεις των άλλων. Αυτό ας το αποκαλέσουμε «ερμηνευτική εργασία». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι όσοι βασίζονται στο φόβο της ισχύος δεν χρειάζεται να μπουν και…

View original post 1,458 more words