Ο Αρχύτας ο Ταραντίνος (428 – 350 π.Χ.), όγδοος αρχηγός της σχολής των Πυθαγορείων, θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους συνεχιστές της πυθαγόρειας παράδοσης. Γνωστός ως φιλόσοφος, πολιτικός, στρατηγός, μαθηματικός και μηχανικός. Για πολλά χρόνια κυριάρχησε στα πολιτικά πράγματα της πόλης του, του Τάραντα της Κάτω Ιταλίας. Εκλέχτηκε επτά συνεχόμενες φορές στρατηγός και εργάστηκε συστηματικά για τη συνεργασία όλων των ελληνικών πόλεων της Μεγάλης Ελλάδας. Η βασική πολιτική φιλοσοφία του ήταν ότι τόσο η σταθερότητα του κράτους, όσο και η ατομική ευτυχία πρέπει να στηρίζονται στον ορθολογισμό και τη λιτότητα και όχι στον ευδαιμονισμό. Πρέσβευε ότι τα συναισθήματα και κυρίως η οργή είναι κακός σύμβουλος τόσο για τον πολιτικό όσο και για τον πολίτη που πρέπει να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους μόνο με τη λογική.
View original post 640 more words
E. Hopper, Night Shadows
Στο μυθιστόρημα του Χάινριχ Μπελ “Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ”, που η δράση του εκτυλίσσεται στη Δυτική Γερμανία των αρχών της δεκαετίας του 1970, μια απολιτική νοικοκυρά μπλέκει με την αστυνομία και διασύρεται από τον κίτρινο τύπο επειδή έκανε το έγκλημα να συνδεθεί ερωτικά με έναν ληστή τραπεζών, ύποπτο για τρομοκρατία. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι αν το έχω διαβάσει, ασφαλώς όμως έχω δει την ταινία που γυρίστηκε το 1975 από τον Φόλκερ Σλέντορφ και τη Μαργκαρέτε φον Τρότα με βάση το μυθιστόρημα.
Όπως γράφω στην εισαγωγή οι Αρχαίοι ημών δεν ήταν καθόλου σοβαροφανείς, αλλά εύθυμοι και ιλαροί. Τέτοιος ιλαρός φιλόσοφος ήταν ο Δημώναξ, Κύπριος από μεγάλη οικογένεια, που έζησε στην Αθήνα τον 2ον αιώνα της χρονολογίας μας. Ο σκώπτης των πάντων Λουκιανός, μιλά για τον Δημώνακτα με μεγάλο σεβασμό και του αφιερώνει ιδιαίτερο βιβλίο, από το οποίο πήρα όσα θα διαβάσετε παρακάτω.
agelikifotinou 