Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)
Ένα υστερόγραφο για την Άνοιξη
Επιστολές υποστολές συμβούλια
και τα μαλλάκια σου άσωτα ερείπια.
Σαστισμένα όπλα στην πλατεία
κι η πολιτεία άλγος χωρίς ολολυγμούς.
Αυτός με τις έξαλλες λέξεις κι ο άλλος
ο παρακατιανός με την αιδημοσύνη
μας μίλησαν για τα κορίτσια, θυγατέρες
όχι της Ιφιγένειας με το μαχαίρι
αλλά της δούλας με τους σακατεμένους γοφούς
που ρήμαξε τα χέρια της
πλένοντας πόδια αυτοκρατόρων.
Όσο για κείνον με το θριαμβικό απόφθεγμα
της πράξης
απόηχος είναι της εξαργυρωμένης μας οργής
γιατί μηχανευτήκαμε ένα ολοφυρόμενο είδωλο
δίπλα στο φιλιατρό του ύπνου.
1967
Από τη συλλογή Αγωγή (1972) του Δημήτρη Σέκερη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Δημήτρης Σέκερης