agelikifotinou

This WordPress.com site is the cat’s pajamas


Leave a comment

«Αφηγήσεις #06» Primo Levi – “Εάν Αυτό είναι ο Άνθρωπος” (αποσπάσματα)

Shades online

Εισαγωγικό σημείωμα

Γράφει ο Βασίλης Τρωίζος

Το έργο του Primo Levi εκκινεί, στηρίζεται και διαρθρώνεται στη επιθυμία της κατα-γραφής.Το ακρότατο του Κακού που συνιστά το Άουσβιτς, εκμηδενίζει την ύπαρξη σε τέτοια ένταση που η μαρτυρία στο χαρτί,εμφανίζεται ως μία από τις λιγοστές διαθέσιμες επιλογές ψυχικής ανάταξης, διατήρησης ενός ελάχιστου νοήματος και σκοπού μέσα από το παράλογο της μηχανής που συνιστά το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το Άουσβιτς τίθεται στο όριο εκείνο όπου η υπερβολικά μελετημένη οργάνωσή του, η λεπτομερής επιμέλεια των κανόνων του, το πλεόνασμα του ορθού λόγου μεταπίπτει στο αντίθετό του:στην ακύρωση του νοήματος,στην κατάργηση αυτού του ελάχιστου που άρρητα και σιωπηλά ήταν κοινωνικά αποδεκτό ως το όριο του να είσαι άνθρωπος.

Μετά το Άουσβιτς όλα επιτρέπονται γιατί είναι αυτό που υλοποιεί όλα εκείνα που πριν ήταν μη-νοητά,εκτός του θεμελιακού Συμβολικού κώδικα.Το βιβλίο του Λέβι είναι μια σπουδή πάνω σε αυτή την αρνητική ανθρωπολογία που συνιστά το στρατοπέδου συγκέντρωσης,μια καταγραφή του…

View original post 1,294 more words


Leave a comment

4 Σημειώσεις για τη μονογαμία, την πολυσυντροφικότητα και την ελεύθερη βούληση (ή γιατί χρειαζόμαστε ένα κίνημα σεξουαλικού διαφωτισμού)

polyamorygr

RA

1)Το να θέλω να είμαι πολυσυντροφικός δε σημαίνει ότι δεν νοιάζομαι ή δεν αγαπώ αρκετά τους συντρόφους μου , ούτε ότι φοβάμαι τη δέσμευση. Το να πει κάποιος/α ότι δεν αντέχει συναισθηματικά να σας βλέπει με άλλα άτομα είναι δικαίωμά του. Το να σας εκφράζει υποθέσεις (δε με νοιάζεσαι όσο εγώ,κλπ) για τα δικά σας συναισθήματα επειδή θέλετε να βλέπετε και άλλα άτομα είναι κακοποιητικό και χειριστικό. Το να έχει κάποιος/α την απαίτηση επειδή είναι μονογαμικός/η να μη βλέπει ο σύντροφός του άλλα άτομα είναι ισάξιο με το να έχει την απαίτηση ο κολλητός σας να μην έχετε άλλους φίλους ή να μην τρώτε μπάμιες γιατί δεν του αρέσουν. Το ότι δε μας φαίνεται το ίδιο παράλογο έχει να κάνει με το ότι μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που προωθεί την υποχρεωτική μονογαμία (πακέτο με το λεγόμενο κέρατο) ως κανονικότητα. Μπορεί ένας πολυσυντροφικός να φοβάται τη δέσμευση; Φυσικά. Όπως και ένας…

View original post 428 more words


Leave a comment

4 Σημειώσεις για τη μονογαμία, την πολυσυντροφικότητα και την ελεύθερη βούληση (ή γιατί χρειαζόμαστε ένα κίνημα σεξουαλικού διαφωτισμού)

Source: 4 Σημειώσεις για τη μονογαμία, την πολυσυντροφικότητα και την ελεύθερη βούληση (ή γιατί χρειαζόμαστε ένα κίνημα σεξουαλικού διαφωτισμού)


Leave a comment

Robert Kurz: “Υστερικός Λαϊκισμός – η σύγχυση της αστικής κοινής γνώμης και το κυνήγι αποδιοπομπαίων τράγων”

Shades online

Οι υπογραμμίσεις με μαύρα γράμματα είναι δικές μας. Δημοσιεύτηκε στο κριτική θεωρία .Σύνδεσμος Πρωτοτύπου: http://www.exit-online.org/link.php?tab=autoren&kat=Robert%20Kurz&ktext=Hysterischer%20Populismus

Το πιο δημοφιλές επιτραπέζιο παιχνίδι είναι το κυνήγι του αποδιοπομπαίου τράγου. Συνήθως όταν κάτι πηγαίνει στραβά σε μεγάλη κοινωνική κλίμακα, δεν θέτουμε αναγκαία σε αμφισβήτηση το ζήτημα αυτό κάθε αυτό αλλά εστιάζουμε σε συγκεκριμένα πρόσωπα ούτως ώστε να αναλάβουν εκείνα την ευθύνη. Δεν είναι εύθετο ούτε και δυνατό να καταστούν ως αιτίες οι μικτογενείς καταστάσεις, οι καταστρεπτικές κοινωνικές σχέσεις ή οι αντιφατικές δομές αλλά είναι προτιμότερο αυτές να αποδοθούν προσωπικά επάνω σε άτομα που υστερούν είτε σε αποφασιστικότητα, είτε σε ικανότητα ή ακόμα που να διακρίνονται ως κακόβουλα. Απλουστεύοντας είναι πολύ πιο εύκολο να ζητάς τις “κεφαλές επί πίνακι” απ’ το να ανατρέπεις τα ζητήματα όπως υφίστανται και να μετασχηματίζεις την κοινωνική δυναμική.
Αυτή η αυθόρμητη ροπή, μιας απερίσκεπτης συνείδησης, που εξομαλύνει τα προβλήματα μεταθέτοντας την ευθύνη στα πρόσωπα συμμορφώνεται με την φιλελεύθερη ιδεολογία. Ο…

View original post 2,801 more words


Leave a comment

Η θεωρία παιγνίων και ο John Nash

Physics4u's Weblog

Η Θεωρία Παιγνίων (Game Theory) ένας αυτοδύναμος κλάδος των μαθηματικών αυτοδύναμος, με ένα τεράστιο εύρος εφαρμογών σχεδόν στα πάντα στη καθημερινή μας ζωή. Το κύριο θέμα μελέτης του, είναι η μελέτη στρατηγικών που πρέπει να ακολουθηθούν για το ατομικό (κυρίως) καλό, αλλά και για το καλό της ομάδας πολλές φορές. Στόχος φυσικά η νίκη στο παιχνίδι (παίγνιο). Θα λέγαμε ότι πρόκειται για τη στρατηγική λήψης αποφάσεων μεταξύ μιας ομάδας ατόμων οι οποίοι ακολουθούν πάντα λογικά βήματα.

Nash

View original post 1,282 more words


Leave a comment

364 π.Χ.

dimart

—της Χριστίνας Ντούση—

Ένα φωτεινό ιουλιάτικο πρωινό του 364 π.Χ., η Ηγησώ, κόρη του Απολλόδωρου από τον Κολωνό και σύζυγος του Τηλεφάνη από τον ίδιο Δήμο, αποφάσισε ότι έπρεπε επιτέλους να γεννήσει. Ήταν ένα ασυνήθιστα ζεστό καλοκαίρι. Η γη άνοιγε σε βαθιές ξερές χαρακιές, το νερό λιγόστευε στις γούρνες, τα τζιτζίκια γεννιόνταν νεκρά, σκασμένα ήδη μέσα στο έδαφος. Η μαία της είχε δώσει τελευταία ημερομηνία είκοσι μέρες πριν, αλλά το μωρό ουδεμία κίνηση έκανε προς την έξοδο. Πρησμένη, με τις φλέβες στα πόδια της να έχουν σπάσει, έκατσε με κόπο στην εσωτερική αυλή του σπιτιού της. Η Αρίλλα, Θρακιώτισσα σκλάβα γεννημένη στην οικογένεια της Ηγησώς, τη βόλεψε στα πουπουλένια μαξιλάρια, της έφερε ένα σκύφο με αραιωμένο σαμιώτικο κρασί και πήγε να υποδεχτεί τη μαμή. Στην αυλή είχε αποφασίσει να γεννήσει η Ηγησώ, να δει πρώτο πρώτο το φως του ήλιου ο γιός της. Γιατί γιός θα ήταν σίγουρα, το ένιωθε…

View original post 711 more words


Leave a comment

Μια άρια από τον Τροβατόρε

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Δίνεται σήμερα στο Ηρώδειο η πρεμιέρα του Τροβατόρε, της δημοφιλέστατης όπερας του Τζουζέπε Βέρντι, σκέφτηκα λοιπόν, μια που δεν μπορώ να πάω, να αφιερώσω το σημερινό άρθρο στην όπερα αυτή. Θα συζητήσουμε για τον τίτλο της όπερας και θα δούμε την υπόθεσή της και μια από τις πιο γνωστές της άριες.

Βέβαια, ο τσαγκάρης δεν έχει αρμοδιότητα παραπάνω απ’ τον αστράγαλο, οπότε τα δικά μου σχόλια δεν θα είναι μουσικολογικά, όσο λεξιλογικά. Δεν κρύβω πάντως ότι μου αρέσει πολύ η ιταλική όπερα μέχρι και τον Βέρντι. Στο ιστολόγιο δεν έχω φανερώσει τόσο πολύ αυτή την κλίση μου, αν και πριν από τρεις μήνες είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο για μιαν άρια από τον Κουρέα της Σεβίλλης.

Η όπερα του Βέρντι έχει καθιερωθεί να αναφέρεται στην πατρίδα μας με τον ιταλικό της τίτλο αμετάφραστο, Τροβατόρε (στα ιταλικά Il trovatore). Ο αντίστοιχος ελληνικός όρος είναι “τροβαδούρος”, μεταφορά του γαλλ. troubadour.

Οι…

View original post 1,132 more words


Leave a comment

Ντέμης Κωνσταντινίδης, Κείνες τις μέρες

To Koskino

Έργο Susan Omand

Είχε βρει αυτός τρόπο
και τα βόλευε:
χρόνια ψάλτης στους Άγιους Πάντες,
ασφαλιστής το επάγγελμα―
είτε αργίες είτε καθημερινές,
το ίδιο πελατολόγιο
να τρομοκρατεί
και να καθησυχάζει.

Μουσικοδιδάσκαλο πια,
οικογενειάρχη,
διορισμένο στη Μ. Εκπαίδευση
―ποτέ δεν έδωσ’ αφορμή,
λόγο κακό δεν είπε για κανένα,
κρεμασμένο τον βρήκανε
κείνες τις μέρες
του Χρηματιστηρίου.

17/7/2017

View original post


Leave a comment

Lenore Kandel, Δύο ποιήματα

To Koskino

Lenore Kandel, poet. Jack Keroack modelled a character after her; beatniks chanted her poetry from the rooftops. Her work, which includes erotic prose that resulted in an obscenity trial, remains mostly unpublished.

ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΡΩΤΑ

δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι στον έρωτα / μόνο όμορφοι
σ’ αγαπώ μ’ όλους τους τρόπους
σ’ αγαπώ / ο πούτσος σου μέσα στα χέρια μου
σαλεύει σαν πουλί
στα δάχτυλά μου
καθώς εσύ πρήζεσαι και γίνεσαι σκληρός μέσα στο χέρι μου
ζορίζοντας τα δάχτυλά μου ν’ ανοίξουν
με την αλύγιστη σου δύναμη
είσαι όμορφος / είσαι όμορφος
εκατό φορές όμορφος
σε χτυπώ με τα στοργικά μου χέρια
με τα βαμμένα ροζ μακριά μου δάχτυλα
σε χαϊδεύω, σε λατρεύω
οι άκρες των δαχτύλων μου… οι παλάμες μου…
ο πούτσος σου σηκώνεται και χτυπά μέσα στα χέρια μου
μία αποκάλυψη / όπως η Αφροδίτη τη γνώρισε
ήτανε κάποτε μια εποχή που οι θεοί ήταν πιο αγνοί

View original post 510 more words