Λίχτενμπεργκ, Πιπέρι και σπασμένες γραμμές: Επιλογή από τα Sudelbücher, μετάφραση-επιμέλεια: Ε. Χ. Γονατάς, εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2005.
Monthly Archives: September 2017
Χρονολόγηση με άνθρακα αποκαλύπτει ότι το μηδέν εμφανίστηκε 500 χρόνια νωρίτερα
Το μηδέν εμφανίστηκε 5 αιώνες νωρίτερα από ό, τι πίστευαν μέχρι τώρα οι μελετητές, βάσει μιας νέας μελέτης που πραγματοποίησαν επιστήμονες πάνω στο ινδικό χειρόγραφο Bakhshali, ένα μαθηματικό έγγραφο γραμμένο σε φλοιό σημύδας, που βρισκόταν στην Οξφόρδη. Από τη μελέτη που βασίστηκε στη χρονολόγηση με άνθρακα-14 διαπιστώθηκε ότι το απαραίτητο στα Μαθηματικά αυτό ψηφίο χρονολογείται ήδη από τον 3ο ή 4ο αιώνα.
Με ανάγνωση από δεξιά προς τα αριστερά η μικρή κουκίδα μηδέν είναι ο έβδομος χαρακτήρας στην κάτω δεξιά γωνία του χειρογράφου
View original post 347 more words
Αποψίλωση των δασών και απώλεια ενδιαιτημάτων λόγω της βιομηχανίας σοκολάτας
Η βιομηχανία σοκολάτας οδηγεί έμμεσα στην μαζική και παράνομη αποψίλωση των δασών στην Ακτή του Ελεφαντοστού, προκαλώντας μια καταστροφική μείωση της άγριας πανίδας, σύμφωνα με την περιβαλλοντική ομάδα Mighty Earth.
View original post 288 more words
Το τέλος του Cassini
Μετά από 20 χρόνια, περίπου 300 τροχιές και πρωτοποριακές ανακαλύψεις, το διαστημικό σκάφος ορμάει μέσα στην ατμόσφαιρα του Κρόνου προς τον βέβαιο θάνατο του..
Μια καλλιτεχνική εικόνα που δείχνει με τι μπορεί να έμοιαζε η πτώση του Κασίνι, που καίγεται σαν κομήτης, πάνω από τις κορυφές των νεφών του Κρόνου στις 15 Σεπτεμβρίου.
View original post 102 more words
Ζωή Σαμαρά, Ηλακάτη
Source: Ζωή Σαμαρά, Ηλακάτη
Ζωή Σαμαρά, Ηλακάτη
Ηλακάτη
Κλώθει το μετάξι της ημέρας
ξετυλίγει την κλωστή της νύχτας
κόβει το νήμα της αυγής
Από τη συλλογή Το πέρασμα της Ευρυδίκης (1997) της Ζωής Σαμαρά
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ζωή Σαμαρά
Η σκοτεινή ύλη που αλληλεπιδρά με τον εαυτό της επιστρέφει
Η σκοτεινή ύλη που αλληλεπιδρά με τον εαυτό της επιστρέφει
Το ποίημα της εβδομάδας
Όλα με πόνο ξεκίνησαν, όλα με πόνο αλλάζουν (πριν και μετά από σένα). Άλλο ένα εξαιρετικό ποίημα από τον Κωνσταντίνο Παπαπέτρου.
Γένεση σε κύκλο
Στάλες πορφυρές,
δάκρυα καταρράκτη που με πόνο
σμήλευσε τη μοίρα τόσων όντων
(πρίν και μετά από σένα)
Νερό τρέχει,
Νερό πορφυρό.
Όσο εσύ ακίνητος με μια φωνή ψιθυριστή
χάνεσαι μέσα στο κελάρυσμα που θέλεις να βουτήξεις.
Όλα με πόνο ξεκίνησαν,
όλα με πόνο αλλάζουν.
Τερατογένεση!
Για να γίνουν το εσύ που γεννήθηκε ξανά
φασκιωμένο με βλέννες, ματωμένο
και τη μάνα να προσεύχεται για την παράταιρη μορφή σου.
Μέσα από το βλέμμα του βρυώδη πορφυρογένη
εκκωλάφθηκαν δυο μισά, δυο σωσίες.
Ένας με πορφύρα βεβηλωμένος
κι ένας ανέγγιχτος αλφικός.
Ομοζυγωτικό όραμα,
εκπνεόμενο από αντίθετη σάλπιγγα
ως συμφωνία συμβίωσης.
Όλα το νερό τα μεταλλάσει,
όλα το νερό τα εξαγνίζει
και όλα τα αγιάζει
(πρίν και μετά από σένα)
Εντάσσοντάς σε στον κύκλο.
Καταρράκτες Ερύμανθου, 17.08.2017
Κωνσταντίνος Παπαπέτρου
Γιάννης Μασμανίδης, [Χωρίς να ξέρω…]
Χωρίς
Να ξέρω
Ποια σκοτεινιά
Μ’ ορίζει
Με ρούχα
Παλιά
Και ελπίδες
Ξένες
Ακίνητος
Ληστεύοντας
Τη μνήμη
Από τη συλλογή Φεγγίτης (2006) του Γιάννη Μασμανίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιάννης Μασμανίδης
agelikifotinou 