Προς ξένους δυνάστες προτάσσουμε Πολιτισμό [12]: Οι νεοβάνδαλοι στο Άργος

Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

[αφιερωμένο εξαιρετικά στην πατριωτική αγανάκτηση/έκρηξη 500 καλλιτεχνών προς τον Jan Fabre]

To «έργο» της «ανάπλασης» του ιστορικού κέντρου του Άργους συνεχίζεται.

Και… «Ο αντιπεριφερειάρχης και οι δήμαρχοι διαβάζουν ποίηση»

Στην «Αρχαιολογία» της 20ης Δεκεμβρίου 2015 δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά άρθρο μου για την επιχείρηση «ανάπλασης» του ιστορικού κέντρου του Άργους. Δείξαμε στο άρθρο αυτό, υπό τον τίτλο «Ηρόστρατοι στο Άργος», πώς το κέντρο της ιστορικής πόλης, με 7,5 εκατομμύρια ευρώ τού, όπως φαίνεται, διαφεύγοντος παντός ελέγχου, ευρωπαϊκού ΕΣΠΑ, όδευε προς την πλήρη παραμόρφωσή του. Και ότι συνεργοί για τον σκοπό αυτό αναδείχθηκαν ο μελετητής του έργου, ο δήμαρχος Άργους, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, ο τότε υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος και η τοπική Έφορος Αρχαιοτήτων Άλκ. Παπαδημητρίου.

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (15 Μαρτίου 2016) το «έργο» της «ανάπλασης» έχει προχωρήσει στα βασικά σημεία του, ήτοι:

-Έχει «ξυριστεί» το κεντρικό άλσος της πόλης και στη…

View original post 537 more words

Γιάννης Ποδιναράς, Εδέμ

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Μίκης Θεοδωράκης & Νίκος Γκάτσος, Φέρτε μου τη θάλασσα
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / δίσκος: Θαλασσινά φεγγάρια (1974)

[Μέρος Β’]

Εδέμ

Γυρεύουμε ένα δέντρο
να κρυφτούμε.
Να λυθούν οι πλάνες
στο οξύ αγιάζι των ίσκιων.
Στο θρόισμα της σιγανής φωτιάς.
Στην αρμυρή ηδονή της θάλασσας.

Από τη συλλογή Φαράγγια των Αγγέλων (2008) του Γιάννη Ποδιναρά

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιάννης Ποδιναράς

View original post

Κωστής Μοσκώφ, [«Ο έρωτας», είπες…]

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Γιάννης Μήτσης & Κώστας Φασουλάς, Το γκρίζο των ματιών σου
(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Και τα μάτια κι η καρδιά (2008))

[Ενότητα Α’ Τα παλαιότερα – α]

«Ο έρωτας», είπες,
«αυτός μόνο καρφώνει έξω απ’ τον Καιρό
την Μνήμη»
– φτάνει στην Πάργα των τσιγγάνων,
φτάνει στην Παραμυθιά των ατίθασων
Τσάμηδων,
– φτάνει στους τσόγλανους του Σαββατόβραδου
στα Γιάννενα, στην λίμνη…
«Τα μάτια σου είναι δυο σύννεφα»
– δύο σύννεφα που δεν ξέρουν
πώς να γίνουνε βροχή…

Από τη συλλογή Κωστής Μοσκώφ: Ποιήματα (1987)

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κωστής Μοσκώφ

View original post

«Πόθεν έσχες» για όλους, πλην των… λειτουργών της δικαιοσύνης

Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

[«Πάγωσαν» την υποβολή πόθεν έσχες για εισαγγελείς και δικαστικούς]

justice courtroom scenes “The Judges” by William Hogarth (1697 – 1764) copper engraving 1758 18th century graphic graphics

«Παγώνει» για τους εισαγγελείς και δικαστές εν ενεργεία και συνταξιούχους η υποχρέωση υποβολής δηλώσεων πόθεν έσχες που η προθεσμία λήγει αύριο, με σημερινή προσωρινή διαταγή του πρόεδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Νικόλαου Σακελλαρίου.

Η προσωρινή διαταγή αφορά την νέα απόφαση που δημοσιεύθηκε χθες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως για τις δηλώσεις του πόθεν έσχες μόνο όμως ως προς τους δικαστές και εισαγγελείς για δύο συνταγματικούς λόγους.

Η προσωρινή διαταγή δόθηκε από τον πρόεδρο του ΣτΕ διότι:

α) η συγκρότηση του οργάνου, στο οποίο υποβάλλονται οι προαναφερθείσες δηλώσεις των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και το οποίο είναι αρμόδιο για τον έλεγχο των δηλώσεων αυτών, αντίκειται στα άρθρα 26 και 87 του Συντάγματος, και

View original post 96 more words

Μανόλης Αναγνωστάκης, Αντί να φωνασκώ…

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Αντί να φωνασκώ…

Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι
Με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες
–Μάντεις κακών και οραματιστές–
Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου
Και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα
(Και δε μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια)
Πήρα τους δρόμους μοναχός σφυρίζοντας.
Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια
Όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα
Ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε
Στον πράο ουρανό με διαφημίσεις
Αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων.
Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πως
Κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και βιβλιοθήκες
Οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία
Όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων
Και θανάτων –έτσι που πια δεν ήξερε
Κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα–
Όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών
Από τους οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών
Τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων.
Εξαίσια νύχτα τελεσίδικη και μόνη
Οριστική (όχι καθόλου όπως οι λύσεις
Στα περιπετειώδη φιλμ).
Τίποτα δεν πουλιόταν πια.
Έτσι λαφρύς και…

View original post 61 more words

Το χρονικό της ιστορικής ανακάλυψης μιας κολοσσιαίας σύγκρουσης άστρων νετρονίων

Physics4u's Weblog

Στις 17 Αυγούστου 2017 ανιχνεύεται, σχεδόν ταυτόχρονα, από τα δύο συμβολόμετρα του LIGO σε συνεργασία με το VIRGO, το βαρυτικό κύμα GW170817 από μια νέα πηγή, με διαφορετική “υπογραφή” από τα βαρυτικά κύματα που ανιχνεύτηκαν από τη σύγκρουση δύο μαύρων οπών το Σεπτέμβριο του 2015. Αυτό το νέο βαρυτικό κύμα διαρκεί πολύ περισσότερο, λίγο παραπάνω από ενάμιση λεπτό, ενώ έκανε 130 εκατομμύρια χρόνια και δυο μήνες για να φτάσει σε μας. Προερχόταν από τη σύγκρουση διπλού συστήματος αστέρων νετρονίων.

View original post 590 more words

Μασκαράδες από τα παλιά

Αλέξανδρος Ίσαρης, Το ποίημα της Πλυτώς

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Το ποίημα της Πλυτώς

Σιωπή είναι ένας πόνος που αρχίζει
Από το στήθος σαν μοναξιά.

Το μεσημέρι κιτρινίζει
Ρημάζει το δέρμα μου
Μπαίνει στο μυαλό.
Σκόνη σηκώνεται, τα τζάμια στάζουν
Η προσπάθεια αιμορραγεί.

Στηρίξου πάνω μου – είπα στον καθρέφτη.
Θα σε κρατήσω.

Από τη συλλογή Οι Τριστάνοι (1992) του Αλέξανδρου Ίσαρη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Αλέξανδρος Ίσαρης

View original post

Κ. Π. Καβάφης, Το πρώτο σκαλί

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Το πρώτο σκαλί

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης∙
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κι ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα∙
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος».
Είπ’ ο Θεόκριτος∙ «Αυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
να ’σαι υπερήφανος κι ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι∙
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου να ’σαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλη.
Και δύσκολο στην πόλη εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν…

View original post 21 more words

Το τελευταίο ποίημα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι

To Koskino

Τέρμα θα δώσω στη ζωή μου
με μια σφαίρα απάνω στο κρανίο μου
και θα είναι εκείνη η σφαίρα
εκείνη, η πρώτη
που μπολσεβίκο εργάτη
τραυμάτισε στη μάχη,
τέρμα θα δώσω στη ζωή μου
με μια σφαίρα στου καθωσπρεπισμού το μάτι
και θα είναι εκείνη η σφαίρα
εκείνη, η πρώτη
που την άγνοιά σας, ανθρωπάκηδες
έκανε σκόνη, έκανε στάχτη.
Ναι! όπως σας τα λέω
έτσι είναι κι έτσι θα γίνει
θέλετε – δεν θέλετε
σεισμούς θα προκαλέσει
η αποδημία μου,
χίλιες εννιακόσιες δεκαεφτά
θα φέρει αναταράξεις
στο σκεβρωμένο το σαρκίο σας
στα σύννεφα θα υψωθεί
αγνοώντας την αδιαφορία
τις περίτεχνες, όλο χάρη
οσφυοκαμψίες σας
ναι! όπως σας το λέω
έτσι είναι κι έτσι θα γίνει
θέλετε – δεν θέλετε
για πάντα στη μνήμη
των φτωχών, των εξαθλιωμένων
εγώ, ο Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
αιώνιος θα μείνω
χέρι με χέρι
στο αίμα βαφτισμένος
της Προδομένης Επανάστασης
μακάριος θα υψωθώ
πάνω από την ποίηση

View original post 5 more words