Εδώ και λίγο καιρό δημοσιεύω αποσπάσματα από το βιβλίο του πατέρα μου, του Δημήτρη Σαραντάκου, «Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους» που κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις Γνώση. Οι δημοσιεύσεις αυτές συνήθως γινονται κάθε δεύτερη Τρίτη.
Η σημερινή συνέχεια είναι η δέκατη τέταρτη αλλά φυσικά πρόκειται για αυτοτελείς ιστορίες. Η προηγούμενη δημοσίευση βρίσκεται εδώ. Ξεκινήσαμε με ιστορίες από τον Ηρόδοτο, μετά από τον Λουκιανό και στη συνέχεια περάσαμε σε ιστορίες από τον Διογένη Λαέρτιο και στον Πλούταρχο.
Η σημερινή ιστορία είναι αντλημένη κατά κύριο λόγο από τον Αιλιανό και τη διάλεξα επειδή την περασμένη βδομάδα έτυχε να επισκεφτώ το καινούργιο μουσείο της Θήβας που σας το συνιστώ θερμά. Αξίζει το ταξίδι ειδικά γι’ αυτη την επίσκεψη. Οπότε, διάλεξα για σήμερα ένα θηβαϊκό θέμα.
Έχω γράψει δεκάδες φορές για την αντίθεσή μου προς όλους εκείνους που υμνούν και προσκυνούν το ελληνικό πνεύμα, μένοντας όμως μόνο στα επιφαινόμενα…
View original post 1,037 more words
agelikifotinou 