Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Αναδημοσιεύω σήμερα ένα πρόσφατο άρθρο του Σταύρου Χριστοδούλου στον Φιλελεύθερο της Κύπρου με θέμα την αυτοκτονία της 29χρονης Ελένης Φραντζή ή μάλλον τον τρόπο που η εκκλησία της Κύπρου αντιμετώπισε τον ιερωμένο που καταδικάστηκε για τη σεξουαλική κακοποίησή της όταν ήταν μικρό παιδί.
Να θυμίσω τα γεγονότα. Επειδή η μητέρα της έκανε χρήση ναρκωτικών, οι κυπριακές αρμόδιες υπηρεσίες έδωσαν την τετράχρονη τότε Ελένη σε ανάδοχη οικογένεια. Ο θετός της πατέρας ήταν ιερέας σε χωριό. Όπως αποδείχτηκε αργότερα στο δικαστήριο, ο ιερέας άρχισε να κακοποιεί σεξουαλικά τη μικρή Ελένη, έχοντας μάλιστα ως συνεργό την πρεσβυτέρα, τη σύζυγό του.
Φτάνοντας σε ηλικία 10 ετών, η Ελένη βρήκε το θάρρος να καταγγείλει την κακοποίησή της στις κρατικές υπηρεσίες, αλλά δεν την πίστεψαν. Όταν ενηλικιώθηκε, κινησε και πάλι τις διαδικασίες και τελικά ο ιερέας καταδικάστηκε τελεσίδικα το 2013 σε διετή φυλάκιση για “άσεμνη επίθεση κατά ανηλίκου”. Με την αποφυλάκισή του στάλθηκε σε μοναστήρι της…
View original post 873 more words