agelikifotinou

This WordPress.com site is the cat’s pajamas


Leave a comment

Βιβλιοαναγνώσεις #25 “Να μπω κι εγώ μαζί τους να τελειώσω”

Shades online

Βίβιαν Αβρααμίδου-Πλούμπη για τοhttp://amagi.gr/content/na-mpo-ki-ego-mazi-toys-na-teleioso

Ευχαριστούμε την Ι.Μ που μας έστειλε το άρθρο για αναδημοσίευση.

Τον Μάρτιο που μας πέρασε οι Εκδόσεις Αλεξάνδρεια εγκαινίασαν μια νέα σειρά στην κατηγορία των ιστορικών τους βιβλίων με τον υπότιτλο «Θέματα εβραϊκής ιστορίας». Με την ιδιότητα μιας απλής αναγνώστριας, χωρίς καμιά ιδιαίτερη γνώση ούτε της επιστήμης της Ιστορίας ούτε, ακόμα λιγότερο, των θεμάτων που αφορούν την ιστορία των Εβραίων και κυρίως του Ολοκαυτώματος, αναγνώστριας που πιστεύει όμως ακράδαντα πως η άγνοια της ιστορίας αποτελεί τον κύριο κίνδυνο επανάληψης τραγικών στιγμών της ανθρωπότητας, θα ήθελα να παρουσιάσω τρία βιβλία από αυτή τη σειρά. Πρόκειται για βιβλία μαρτυρίας, στα οποία καταγράφεται ο διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, ο εκτοπισμός τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και το Ολοκαύτωμα. Στο σημερινό μου αρχικό σημείωμα θα αναφερθώ στο βιβλίο «Χειρόγραφα 1944-1947. Από τη Θεσσαλονίκη στο Ζόντερκομάντο του Άουσβιτς», που βασίζεται ακριβώς στα χειρόγραφα του Μαρσέλ Νατζαρή.

Η πρώτη…

View original post 1,427 more words


Leave a comment

Note #43 Για την αντιθρησκευτική κριτική..

Shades online

“Η βάση της αντιθρησκευτικής κριτικής είναι: ο άνθρωπος κάνει τη θρησκεία, όχι η θρησκεία τον άνθρωπο. Βέβαια, η θρησκεία είναι η αυτοσυνείδηση και η αυτοσυναίσθηση του ανθρώπου, που ακόμη δεν έχει βρει τον εαυτό του, η που τον έχει ξαναχάσει. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μια αφηρημένη ουσία κουρνιασμένη κάπου έξω από τον κόσμο. O άνθρωπος είναι ο κόσμος του ανθρώπου, το Κράτος, η κοινωνία. Το Κράτος αυτό, η κοινωνία αυτή, παράγουν τη θρησκεία, μια ανεστραμμένη συνείδηση του κόσμου, γιατί αυτά τα ίδια είναι ένας κόσμος ανεστραμμένος. Η θρησκεία είναι η καθολική θεωρία του κόσμου τούτου, η εγκυκλοπαιδική του συνόψιση, η εκλαϊκευμένη λογική του, το σπιριτουαλιστικό του point d’ honneur, ο ενθουσιασμός του, η ηθική του κύρωση, το μεγαλόπρεπο συμπλήρωμα του, το καθολικό θεμέλιο της παραμυθίας του και της δικαίωσης του. Είναι η φαντασμαγορική πραγμάτωση της ανθρώπινης ουσίας, γιατί η ανθρώπινη ουσία δεν έχει πραγματωθεί αληθινά. Πάλη λοιπόν ενάντια…

View original post 249 more words


Leave a comment

μαργαρίτα γιουρσενάρ (2) : χρόνος αυτός ο μεγάλος τεχνίτης

σημειωματαριο κηπων

 

 

 

      η πρώτη ανάρτηση για τήν ωραία Μαργαρίτα, εδώ 

 

      πάρχει κάτι γοητευτικό στην ιστορία τής ιστορίας – στην ιστορία δλδ τού πώς ένα γεγονός κερδίζει τήν (σχετικώς) αιώνια ζωή < έχουμε ξαναμιλήσει λίγο γι’ αυτό εδωμέσα νομίζω > : η (αλλόκοτη) αυτή διαδοχή γεγονότων, λόγων και έργων, έχει 3 (ή 4) βασικά σημεία σταθμούς : τό ένα (τό πλατύσκαλο – ή, ενίοτε, ο εντελώς χαμένος πια πλανήτης) είναι τό πραγματικό γεγονός. Τό δεύτερο είναι η αφήγηση περί αυτού από κάποιον που τό είδε και τό άκουσε. Τό τρίτο είναι ότι κάποια κάθεται και τό γράφει. Τό τέταρτο κάποιος που τό διανέμει τυπωμένο ή χειρόγραφο, και συνήθως ρετουσαρισμένο. Ακολουθούν οι μεταφράσεις – μετάφραση μπορεί να ‘χει υπάρξει και πιο πριν – και οι άλλες εκδόσεις. Ύστερα οι ερμηνείες, οι αλλοιώσεις, οι ξαναμεταφράσεις, οι χρήσεις οι καταχρήσεις και πάμε στο άπειρο…

      Κι ύστερα ακολουθεί μια, ακόμα…

View original post 2,344 more words


Leave a comment

Η αλογόμυγα που λεγόταν Όργουελ

Πολιτική ομάδα για την Αυτονομία

Η βασική διαφορά ανάμεσα στον σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό δεν είναι διαφορά τεχνικής
Τζ. Οργουελ1

Ο ρόλος του διανοούμενου είναι ένας και μοναδικός: να σε τσιγκλάει χωρίς την παραμικρή διάθεση εντυπωσιασμού, να φτιάχνει με τα χέρια του μια μπάλα χαρτιού και να σου την πετάει στο πίσω μέρος του κεφαλιού όσο εσύ, αμέριμνος, προσθέτεις ζάχαρη στον καφέ σου. Ενας γνήσιος διανοούμενος δεν έχει τον θεό του και συνεχίζει να μιλάει, ακόμα κι αν στέκει μόνος σε μια αίθουσα όπου τον καταριούνται όλοι οι παρευρισκόμενοι.

Αν ο Οργουελ κέρδισε τον τίτλο του διανοούμενου, το κατάφερε διατηρώντας την αυτονομία της σκέψης του και παραμένοντας ίδιος και απαράλλακτος μέσα σε μία από τις χειρότερες περιόδους της δυτικής ιστορίας, όταν διανοούμενοι της Αριστεράς είτε ανέβαιναν στο ατσάλινο τρένο της Σοβιετικής Ενωσης, είτε παραδίνονταν στην απάθεια του πεσιμισμού και του πασιφισμού.

Ενας σοσιαλιστής που εχθρεύτηκε…

View original post 702 more words


Leave a comment

Βαγ­γέ­λης Δη­μη­τριά­δης: Ὁ Θράσος

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι

Βαγ­γέ­λης Δη­μη­τριά­δης

Ὁ Θράσος

ΙΚΡΟΣ ὁ Θρά­σος κυ­νη­γοῦ­σε τὰ σκου­λή­κια. Τά­ι­ζε τὶς κό­τες του γιὰ κα­νέ­να αὐ­γό. Τώ­ρα στὰ γε­ρά­μα­τα κα­τάν­τη­σε λια­νὸς κι ἁ­γνό­φα­ος. Ἔ­χει σι­τέ­ψει. Θυ­μᾶ­ται τὰ σκου­λή­κια καὶ τρο­μά­ζει. Πα­σχί­ζει νὰ μὴ μεί­νει ξίγ­κι πά­νω του. Ἐ­κεῖ ποὺ τὸν ἀ­γνάν­τευ­ες στὶς ξό­βερ­γες ἀ­πὸ ρά­χη σὲ κλα­δὶ κι ἀ­πὸ κλα­δὶ σὲ ρά­χη, σέρ­νε­ται σκα­λὶ-σκα­λὶ στὸ φτω­χι­κό του, ἀ­πὸ τὴν ξό­βερ­γα τοῦ χά­ρου νὰ γλι­τώ­σει.

Πηγή: Ἀ­πὸ τὴν ποι­η­τι­κὴ συλ­λο­γὴ Κυ­πα­ρίσ­σια (Γα­βρι­η­λί­δης, 2017).

Βαγ­γέ­λης Δη­μη­τριά­δης (Πυ­θα­γό­ρει­ο Σά­μου, 1948). Ὑ­πη­ρέ­τη­σε στὴν πρω­το­βάθ­μια ἐκ­παί­δευ­ση σὲ σχο­λεῖ­α τῆς γε­νι­κῆς καὶ εἰ­δι­κῆς ἀ­γω­γῆς καὶ ὡς σχο­λι­κὸς σύμ­βου­λος στὴν Πε­ρι­φέ­ρεια Σά­μου. Ἱ­δρυ­τι­κὸ καὶ μό­νι­μο μέ­λος τῆς συν­τα­κτικῆς ἐ­πι­τρο­πῆς τοῦ πε­ρι­ο­δι­κοῦ Ἀ­πό­πλους (1991κἑξ) καὶ ἐκ­δό­της τοῦ πε­ρι­ο­δι­κοῦ Τὸ Τη­γά­νι (2010κἑξ). Ἔ­χει ἐκ­δώ­σει πέν­τε ποιητι­κὲς συλ­λο­γές, βι­βλί­α γιὰ τὴν ἐκ­παί­δευ­ση καὶ τὴν το­πι­κὴ ἱ­στο­ρί­α. Ποι­ή­μα­τα καὶ κρι­τι­κά του κεί­με­να δη­μο­σι­εύ­ον­ται σὲ ἔν­τυ­πα καὶ ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κά. Τε­λευ­ταῖο του ποι­η­τι­κὸ βι­βλίο: Κυ­πα­ρίσ­σια (Γα­βρι­η­λί­δης, 2017).

View original post


Leave a comment

Πά­νος Ἰ. Μαυ­ρομ­μά­της: Ἀν­τι­κα­θε­στω­τι­κοὶ πορ­δι­στές

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι

Πά­νος Ἰ. Μαυ­ρομ­μά­της

Ἀν­τι­κα­θε­στω­τι­κοὶ πορ­δι­στές

ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΗ μέ­ρα δυ­ὸ φί­λοι κο­ρό­ι­δευ­αν, ἔ­βρι­ζαν, χα­χά­νι­ζαν, περ­πα­τοῦ­σαν καὶ πέρ­δον­ταν. Δη­λα­δὴ ἀ­πε­ρι­φρά­στως, ἀλ­λέ­ως πώς, οὕ­τως εἰ­πεῖν κλά­να­νε γεν­ναῖ­α. Τὸ εἴ­χα­νε ξε­φτι­λί­σει τε­λεί­ως. Σὰν τὰ μι­κρὰ παι­διὰ συ­να­γω­νί­ζον­ταν ποι­ός θὰ κά­νει τὸν δυ­να­τό­τε­ρο καὶ πιὸ μα­κρό­συρ­το θό­ρυ­βο μὲ τὸ τε­λι­κὸ τμῆ­μα τοῦ ἐν­τέ­ρου του. Προ­σπα­θοῦ­σαν μά­λι­στα νὰ ἀ­πο­δώ­σουν μου­σι­κὲς ἀ­πο­χρώ­σεις στὴν προ­σπά­θειά τους. Ἀ­πο­ροῦ­σαν καὶ οἱ ἴ­διοι ποὺ τὰ εὕ­ρι­σκαν τό­σα ἀ­έ­ρια. Τί ἔ­φα­γαν; Μὲ τό­σο σφί­ξι­μο θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ εἶ­χαν χε­στεῖ ἀ­νὰ πά­σα στιγ­μή.

       Ἀρ­κε­τὴ ὥ­ρα τώ­ρα, κα­τα­με­σή­με­ρο στὰ Ἑ­ξάρ­χεια, ἀρ­γί­α, βρον­τοῦ­σαν οἱ ἔ­ρη­μοι δρό­μοι ποὺ περ­νοῦ­σαν καὶ οἱ πο­λυ­κα­τοι­κί­ες ἀ­πὸ τὸν ἀν­τί­λα­λο τῶν ἀ­ε­ρί­ων τους ἐ­νῶ αὐ­τοὶ πα­ρέ­λαυ­ναν γε­λών­τας σὰν νὰ τοὺς ἔ­βγαι­νε στρα­βὰ ἡ κο­ρό­να.

       Ἀλ­λό­κο­τη ἡ ἀν­τί­δρα­σή τους, κά­τι σὰν ψυ­χο­σω­μα­τι­κὴ ἀν­τί­δρα­ση στὸ κα­θε­στώς. Χέ­ρια πό­δια δε­μέ­να, στό­μα κλει­στό, μό­νον ὁ κῶ­λος τους ἔ­με­νε ἐ­λεύ­θε­ρος νὰ δι­α­μαρ­τυ­ρη­θεῖ. Ἦ­ταν ἡ ἐ­πέ­τει­ος τῆς 21ης Ἀ­πρι­λί­ου.

 …

View original post 245 more words


Leave a comment

Ένα άστρο νετρονίων ή πάλσαρ «κατασπαράσσει» ένα καφέ νάνο άστρο

Physics4u's Weblog

Καναδοί αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι έκαναν μια από τις πλέον υψηλής ανάλυσης παρατηρήσεις στην ιστορία της αστρονομίας, παρατηρώντας δύο περιοχές έντονης ακτινοβολίας, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων η μία από την άλλη, σε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ) σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη.

PSR B1957 20

Το πάλσαρ PSR B1957 + 20 εμφανίζεται στο παρασκήνιο μέσω του νέφους αερίου που περιβάλλει το καφέ νάνο αστέρι του

View original post 230 more words


Leave a comment

Η τελευταία θεωρία του Stephen Hawking προβλέπει σύμπαντα παρόμοια με το δικό μας

Physics4u's Weblog

Η τελική θεωρία του Stephen Hawking για την προέλευση του σύμπαντος δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό μετά τον θάνατο του μεγάλου Βρετανού φυσικομαθηματικού και κοσμολόγου. Η θεωρία, που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή Tomas Hertog του βελγικού Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, είχε υποβληθεί προς δημοσίευση στην αρχή του έτους, πριν τον θάνατο του Χόκινγκ, στο περιοδικό φυσικής υψηλών ενεργειών “Journal of High Energy Physics”.

inflation-635x354

View original post 552 more words


Leave a comment

Μια φεμινιστική κριτική στον Κρίστοφερ Λας – Ellen Willis

Αναζητώντας δεινοσαύρους

Ellen Willis (1941-2006) υπερασπίστηκε ένα ριζοσπαστικό φεμινισμό, που προσπάθησε να συνδέσει τη σεξουαλική με την πολιτική απελευθέρωση. Υπερασπιζόμενη ένα αντιαυταρχικό και δημοκρατικό σοσιαλισμό, άσκησε κριτική στον κοινωνικό συντηρητισμό και στον πολιτικό αυταρχισμό και στη δεξιά, αλλά και στην αριστερή εκδοχή τους. Εναντιώθηκε στον αντιπορνογραφικό φεμινισμό, βλέποντας σε αυτόν έναν αντι-ερωτικό πουριτανισμό, έναν αυταρχικό ηθικισμό και βέβαια μια απειλή στην ελευθερία του λόγου. Υπήρξε επικριτική τόσο στην άποψη ότι τα πολιτισμικά ζητήματα ήταν πολιτικά ασήμαντα, όσο και σε δογματικές εκδοχές των πολιτικών ταυτότητας που παρουσιάστηκαν ως πολιτική ορθότητα. Έγραψε μια σειρά κειμένων για τον αντισημιτισμό, εστιάζοντας την κριτική της στον αριστερό αντισημιτισμό . Επηρεασμένη από τον Βίλχεμ Ράιχ και μια ριζοσπαστική ανάγνωση του Φρόυντ, έφυγε το 2006 ενώ εργαζόταν στη συγγραφή ενός βιβλίου για τη σημασία της ριζοσπαστικής ψυχαναλυτικής σκέψης στην ανάλυση κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων. Ο Richard Goldstein χαρακτήρισε το έργο της ως ελευθεριακό στον πυρήνα του και είπε…

View original post 1,823 more words