Ars poetica

για τη φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα

Απάντηση στον Archibald Macleish

Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα

που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους.

Δεν είναι η ακίνητη θάλασσα,

το αραγμένο καράβι.

Δεν είναι ο γαλάζιος ουρανός

και η καθαρή ατμόσφαιρα.

Το ποίημα είναι ένα καρφί

στην καρδιά του κόσμου.

Ένα φωτεινό μαχαίρι

μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.

Το ποίημα είναι σπαραγμός.

Κομμάτι γυαλιστερό μέταλλο,

πάγος, σκοτεινή πληγή,

το ποίημα είναι σκληρό,

-πολυεδρικό διαμάντι.

Συμπαγές- λαξευμένο μάρμαρο.

Ορμητικό- Ασιατικός ποταμός.

Το ποίημα δεν είναι φωνή,

πέρασμα πουλιού.

Είναι πυροβολισμός

στον ορίζοντα και στην ιστορία.

Το ποίημα δεν είναι άνθος που μαραίνεται.

Είναι βαλσαμωμένος πόνος.

Από τη συλλογή « Μετοικεσία»

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ

View original post

Ο αστεροειδής Εστία (4 Vesta) είναι σε απόσταση αναπνοής από τη Γη

Physics4u's Weblog

Ένας από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος η Εστία (4 Vesta) έχει πλησιάσει τόσο κοντά στον πλανήτη μας και είναι τόσο φωτεινός, 170 εκατομμύρια χιλιόμετρα μόνο, που είναι ορατός στον νυχτερινό ουρανό ακόμη και με γυμνό μάτι.

View original post 107 more words

Ο Ερνέστο Σάμπατο και η ζωή ως αλγόριθμος

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

«Έχει κάποιο νόημα η ζωή; Τι σημαίνει ο θάνατος; Είμαστε μία αιώνια ψυχή ή απλώς μία συσσώρευση μορίων από αλάτι και χώμα; Υπάρχει Θεός ή δεν υπάρχει; Αυτά είναι σίγουρα σημαντικά προβλήματα. Όλα τα υπόλοιπα, όπως ο νόμος της βαρύτητας, η ατμομηχανή, οι δορυφόροι του Δία, ως και ο κύριος Καντ με τις περιβόητες κατηγορίες του, σωστά λέει ο Καμύ, είναι στο βάθος ένα παιχνίδι για μικρά παιδιά. Στο διάβολο η καθαρή σκέψη και η οικουμενικότητα των νόμων της! (…) Τι σημασία έχει αν η Καθαρή Σκέψη είναι οικουμενική και αφηρημένη, όταν Αυτός-που-διαλογίζεται δεν είναι ένας θεός, αλλά ένας φουκαράς που ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει και ότι από αυτόν το δικό του σαρκικό θάνατο δεν θα μπορέσει να τον σώσει ο Καντ με όλες του τις κατηγορίες; Τι σόι είναι αυτή η περίφημη γνώση που μας αφήνει μόνους απέναντι στο θάνατο;».

Διερωτήσεις ενός φυσικού επιστήμονα που τολμά να κοιτάξει…

View original post 1,181 more words

note #49 “Νεωτερικότητα και αυτοκτονία”

Shades online

“Η νεωτερικότητα είναι αναγκασμένη να φέρει το σήμα της αυτοκτονίας, η οποία σφραγίζει μια ηρωική θέληση, ανυποχώρητη απέναντι στο αντίπαλο φρόνημα. Τούτη η αυτοκτονία δεν είναι παραίτηση αλλά ηρωικό πάθος. Είναι η κατάκτηση της νεωτερικότητας στο πεδίο των παθών. Έτσι ως passion particuliere de la vie moderne, εμφανίζεται η αυτοκτονία στο κλασικό χωριό που είναι αφιερωμένο στην θεωρία της νεωτερικότητας. Ο εκούσιος θάνατος αρχαίων ηρώων είναι μια εξαίρεση. «Εκτός από τον Ηρακλή στην Οίτη, τον Κάτωνα, τον Ιτυκαίο και την Κλεοπάτρα,… ποιες αυτοκτονίες μπορείτε να βρείτε στις αρχαίες απεικονίσεις;»….. ‘Όμως η νεωτερικότητα έχει έτοιμη την πρώτη ύλη τέτοιων απεικονίσεων και περιμένει τον μάστορα της. Αυτή η πρώτη ύλη έχει εναποτεθεί σ’εκείνα ακριβώς τα στρώματα που συνιστούν, όπως αποδεικνύεται, αδιαμφισβήτητα θεμέλια της νεωτερικότητας…. Περίπου αυτή την εποχή η παράσταση της αυτοκτονίας έγινε οικεία στις εργαζόμενες μάζες. «Ο κόσμος ζητάει τα αντίγραφα μιας λιθογραφίας που απεικονίζει την αυτοκτονία ενός Άγγλου εργάτη, απελπισμένου επειδή δεν…

View original post 32 more words

Τους Δαναούς και δώρα όταν φέρνουν τους φοβάμαι

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Θα σας παραξενέψει ο τίτλος του σημερινού άρθρου -θυμίζει βέβαια την πασίγνωστη ρήση “Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας” αλλά δεν είναι πιστή απόδοσή της.

Θα πω μερικά πραγματα για την ιστορία της ρήσης αυτής, που μπορεί να είναι γνωστά σε αρκετούς. Ας κάνουν υπομονή, μετά θα πούμε και για την απόδοσή της.

Είναι αρκετά γνωστό πως η ρήση “Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας” δεν είναι αρχαία ελληνική αλλά κατασκευή της καθαρεύουσας, του 19ου αιωνα. Δεν έχω επιχειρήσει να ανιχνεύσω πότε εμφανίζεται, αλλά θα με εξέπληττε να ήταν πολύ παλαιότερη από το νεοελληνικό κράτος.

Ξέρουμε επίσης ότι η ρήση ειναι μετάφραση απο τα λατινικά. Η αντίστοιχη λατινική ρήση είναι Timeo Danaos et dona ferentes (ή ferentis σε άλλα χειρόγραφα) και είναι στίχος από την Αινειάδα του Βιργίλιου, από το 2ο βιβλίο (ΙΙ.49).

Στην Αινειαδα τα λογια αυτά τα λέει ο Λαοκόων, ο ιερέας που επιχείρησε να πείσει τους άλλους…

View original post 1,249 more words

via Επικαιρότητα, σαρκαστικές αλήθειες και μυθεύματα

Κάλγκας: ο πλανήτης του Ασίμοφ με μόνιμη ημέρα

Physics4u's Weblog

Η Νύχτα είναι μια κλασική ιστορία του Ασίμοφ όπου οι κάτοικοι ενός πλανήτη που ονομάζεται Κάλγκας (Kalgash) ζουν σε ένα σύστημα έξι άστρων, που αφήνει τον πλανήτη να ζει σε μόνιμη ημέρα ή τουλάχιστον λυκόφως. Το υπόλοιπο σύμπαν είναι αόρατο γιατί δεν είναι ποτέ αρκετά σκοτεινό για να βγουν τα αστέρια, εκτός από μια φορά κάθε 2049 χρόνια όταν πέφτει το σκοτάδι.

View original post 267 more words

Αφορά το ή αφορά στο;

Κι έτσι, οι κάθε λογής εισαγγελάτοι της τηλεόρασης, θέλοντας να αποκτήσουν πιστοποίηση προσεκτικού ομιλητή ψωνίζουν από το μπαμπινιωτικό πανερι όποιο κουρελάκι τους φανεί πιο φανταχτερό και μετά το φοράνε στο πέτο ως αναγνωριση της ανωτερότητάς τους, βαυκαλιζόμενοι ότι, επειδή λένε «αφορά στο» και «ασκός του Αιόλου», μιλάνε καλύτερα ελληνικά από τον πτωχό τον Θεοτοκά (ή τον Βακαλόπουλο, ή τον Σεφέρη ή τον Αργυρίου ή τον Περάνθη) που έγραφαν «αφορά το».

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το σημερινό άρθρο αφορά ένα γλωσσικό ερώτημα που διατυπώνεται συχνά τα τελευταία χρόνια, και στο οποίο, περιέργως, δεν έχουμε αφιερώσει άρθρο στο ιστολόγιο. Αντί όμως να γράψω εγώ τη γνώμη μου για το δίλημμα του τίτλου, θα αναδημοσιεύσω ένα πρόσφατο άρθρο του φίλου μου του Γιάννη Χάρη, το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά πριν από δυο βδομάδες στη σαββατιάτικη στήλη του στην Εφημερίδα των Συντακτών -και στη συνέχεια θα γράψω και μερικά δικά μου σχόλια για το θέμα.

Έγραψε λοιπον ο Γιάννης Χάρης:

Φιλίπ ντε Σαμπαίν (1602-1674), “Ο Μωυσής με τις Δέκα Εντολές” (η εικόνα είναι παρμένη από το ιστολόγιο του Γ. Χάρη)

«Ένα φιλί τεράστιο στην Πόλυ μου, μπράβο Πόλυ!, από τις ελάχιστες ραδιοφωνικές παραγωγούς που ξέρουν ότι το ρήμα “αφορά” συντάσσεται με το “εις το”: “αφορά εις το”, και όχι “αφορά το” –σε λάτρεψα!» έβγαλε την κορόνα του τις προάλλες στο ραδιόφωνο ο πληθωρικός συνθέτης, παρουσιάζοντας σαν θέσφατο ιερό και…

View original post 1,615 more words

Τυφλοί τον τε νουν

Στρατής Φάβρος - Strates Fabbros

Τα μάτια κάθε τόσο σταματούσαν να βλέπουν, ο θόρυβος κι η ταραχή του τους τυφλώναν ολοένα, μια τύφλωση προσωρινή που τους κρατούσε μακρυά απ’ την αλέα της συνείδησης μακρυά απ’ την πράξη της, μια τύφλωση που έρχονταν μ’όλους του φόβους του κενού και τ’ αγνώστου κι άντε να πάρουν πάλι δύναμη να υπομένουν, να βγούν στο δρόμο που ξεχνούσαν μα ήτανε σωστός,

Ο φόβος, ο θόρυβος η ταραχή και ξανά ξάφνου η γνώση που ήταν η ζωή τους.

Μισώ τους παλιούς μου εαυτούς
πόσο επιπόλαιοι ήσαν,
ευτυχώς που τους μισώ με τρόπο ελαφρύ
ίδιο το τρόπο που σε λίγο
ετούτον θα μισήσω

θα μοιραστούμε πάλι στους εθνοσωτήρες και στους εθνόπροδότες
εντωμεταξύ μετά το μάθημα
να ψωνίσω το μεσημέρι να φάνε τα παιδιά
να δώσω για μαντάρισμα κείνο του κουστουμιού το παντελόνι
που τόσες μικρές επίσημες χαρές έχεί φιλοξενήσει

View original post

Θερινὸ Ἡλιοστάσι του Γιῶργου Σεφέρη

style rive gauche

Α´
Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ
κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι
ἀπόμακρα στὴ μνήμη σὰν ἐκεῖνα τὰ στήθη.
Ἀνάμεσό τους χάσμα τῆς ἀστερωμένης νύχτας
κατακλυσμὸς τῆς ζωῆς.
Τ᾿ ἄλογα στ᾿ ἁλώνια
καλπάζουν καὶ ἱδρώνουν
πάνω σὲ σκόρπια κορμιά.
Ὅλα πηγαίνουν ἐκεῖ
καὶ τούτη ἡ γυναῖκα
ποὺ τὴν εἶδες ὄμορφη, μιὰ στιγμὴ
λυγίζει δὲν ἀντέχει πιὰ γονάτισε.
Ὅλα τ᾿ ἀλέθουν οἱ μυλόπετρες
καὶ γίνουνται ἄστρα.

Παραμονὴ τῆς μακρύτερης μέρας.

View original post 941 more words