Κι έτσι, οι κάθε λογής εισαγγελάτοι της τηλεόρασης, θέλοντας να αποκτήσουν πιστοποίηση προσεκτικού ομιλητή ψωνίζουν από το μπαμπινιωτικό πανερι όποιο κουρελάκι τους φανεί πιο φανταχτερό και μετά το φοράνε στο πέτο ως αναγνωριση της ανωτερότητάς τους, βαυκαλιζόμενοι ότι, επειδή λένε «αφορά στο» και «ασκός του Αιόλου», μιλάνε καλύτερα ελληνικά από τον πτωχό τον Θεοτοκά (ή τον Βακαλόπουλο, ή τον Σεφέρη ή τον Αργυρίου ή τον Περάνθη) που έγραφαν «αφορά το».
Το σημερινό άρθρο αφορά ένα γλωσσικό ερώτημα που διατυπώνεται συχνά τα τελευταία χρόνια, και στο οποίο, περιέργως, δεν έχουμε αφιερώσει άρθρο στο ιστολόγιο. Αντί όμως να γράψω εγώ τη γνώμη μου για το δίλημμα του τίτλου, θα αναδημοσιεύσω ένα πρόσφατο άρθρο του φίλου μου του Γιάννη Χάρη, το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά πριν από δυο βδομάδες στη σαββατιάτικη στήλη του στην Εφημερίδα των Συντακτών -και στη συνέχεια θα γράψω και μερικά δικά μου σχόλια για το θέμα.
Έγραψε λοιπον ο Γιάννης Χάρης:
Φιλίπ ντε Σαμπαίν (1602-1674), “Ο Μωυσής με τις Δέκα Εντολές” (η εικόνα είναι παρμένη από το ιστολόγιο του Γ. Χάρη)
«Ένα φιλί τεράστιο στην Πόλυ μου, μπράβο Πόλυ!, από τις ελάχιστες ραδιοφωνικές παραγωγούς που ξέρουν ότι το ρήμα “αφορά” συντάσσεται με το “εις το”: “αφορά εις το”, και όχι “αφορά το” –σε λάτρεψα!» έβγαλε την κορόνα του τις προάλλες στο ραδιόφωνο ο πληθωρικός συνθέτης, παρουσιάζοντας σαν θέσφατο ιερό και…
View original post 1,615 more words
agelikifotinou 