Αξιοσέβαστοι
Απόγονοι συντρόφοι!
Καθώς θα σκάβετε
την απολιθωμένη
σημερινή κοπριά,
των ημερών μας μελετώντας τα σκότη,
μπορεί
και να ρωτήσετε
για με καμμιά φορά.
Και τότες ο σοφός σας
ίσως και να πει,
καλύπτοντας με την πολυμάθειά του
πλήθος ερωτηματικά μεγάλα,
για κάποιον, λέει, που ζούσε κάποτε
του βραστού νερού τραγουδιστή,
που τ’ άβραστο νερό εχτρευότανε τα μάλα.
……
Ένας βοθροκαθαριστής
και νερουλάς μαζί ‘ναι η αφεντιά μου,
που εκλήθηκα
κι επιστρατεύτηκα από την επανάσταση.
Από των αφεντάδων τους ανθώνες έφυγα
και στο μέτωπο τράβηξα.
. . .
Σύντροφοι απόγονοι,
ακούστε με καλά,
εμέ τον αγκιτάτορα
τον αρχιφωνακλά.
Εγώ, βουβαίνοντας
της ποίησης τους κελαριστούς κρουνούς,
τα λυρικά τομίδια
θα δρασκελήσω
κι ως ζωντανός προς ζωντανούς
θα σας μιλήσω.
. . .
Ο στίχος μου
τον όγκο των ετών
θα σκίσει
και θα προβάλει
βαρύς,
τραχύς,
μα κι ορατός ακόμη,
ως έφτασε μέχρι τις μέρες μας
View original post 265 more words