Vincent van Gogh, Old man in sorrow on the threshold of eternity
{Εναλλακτικός τίτλος: Επιστολή Προς Οποιονδήποτε Άνθρωπο Μιλάει με τη Δική του Φωνή}
του
Πολλές φορές αισθάνομαι ότι, σε κάποιο σημείο της ιστορίας μας, θ’ αποκαλυφθεί ότι το κλισέ του καλλιτέχνη που πουλάει την ψυχή του στον Διάβολο για να δημιουργεί Έργα που κανένας άλλος δεν δημιουργεί, είναι πέρα για πέρα αληθινό: Και πως εμείς πράξαμε ακριβώς αυτό, απλά βάσει της συμφωνίας δεν το θυμόμαστε. Πουλήσαμε την ψυχή μας στον Διάβολο ώστε να γράφουμε ποιήματα που κανείς άλλος δεν γράφει, και γι’ αυτό πονάμε, μα και γι’ αυτό γράφουμε αυτά που γράφουμε.
Όλα τα παραπάνω θα μας τα αποκαλύψει ο Διάβολος σε κάποιο σημείο της ιστορίας μας, μα δεν θα σταματήσει εκεί. Θα κοιτάξει να μας ξεφτιλίσει μία τελευταία φορά. Θα θυμηθούμε ότι ο Διάβολος, Διάβολος κι ας είναι, δεν μπορεί να πει ψέματα – και χαμογελώντας μας κοροϊδευτικά…
View original post 114 more words