Στα ντουβάρια της εξαθλίωσης
στα ματωμένα πλακόστρωτα
στα λερωμένα μάρμαρα
και τους αιώνες ησυχίας
είθισται να μαζευόμαστε
ξεθωριασμένα πρόσωπα
μηχανικές αντιδράσεις
-ενός λεπτού σιγή
.
κωφεύουμε λυτρωτικά
αποστρέφοντας το βλέμμα
από το ομιλούντα καθρέφτη
συμμόρφωση, αποξένωση
αποτσίγαρο στο πεζοδρόμιο
ένας καφές στο χέρι
και πορεία στο σύνηθες
-ενός λεπτού σιγή
.
θέλω να ουρλιάξω
μόνο που φοβάμαι
φοβάμαι σου λέω
πως θα πάρεις τη φωνή μου
και θα της βάλεις πλαίσιο
νόημα δικό σου
και θα την ονομάσεις
-ενός λεπτού κραυγή
.
μια μόνιμη σιωπή
.
ShortUrl: https://wp.me/p2tMSd-aw
agelikifotinou 