15
Είπανε για κείνο τον αρχάγγελο
που ’πεσε ξαφνικά στο μπαλκόνι μας
την Τρίτη 21 Μαΐου 78
πως ήταν αλκοολικός.
Περνούσε λέει άμα νύχτωνε
απ’ όλα τα μπαρ της Αθήνας
και γινότανε φέσι.
Και το πρωί σαν χάραζε είπανε
γύριζε λέει στους συναγγέλους του
και στ’ άστρα ματιασμένος.
Λέγανε ακόμα οι άνθρωποι
πως ήτανε αναρχικός.
Γι’ αυτό άλλωστε και είχε και μαύρες φτερούγες.
Η αλήθεια είναι
πως ούτε εγώ ούτε η Μυρτώ τρομάξαμε
παρόλο που για πρώτη φορά μας
βλέπαμε αγγέλους.
Εγώ ντροπιάστηκα μόνο
που είχα τις γλάστρες απότιστες
και τα γόνατα του παιδιού λερωμένα.
Με ρώτησε θυμάμαι γελαστός
αν πίστευα στα μάτια μου αν πίστευα στους αγγέλους.
Και γω του είπα σοβαρά πως όχι.
Ε τότε –μου είπε– δε θα πετάξεις ποτέ.
Και μου ’βαλε ένα δαχτυλίδι στο χέρι
να με θυμάσαι άμα νυχτώνει μου είπε
Έκανε έπειτα καναδυό φορές έτσι
για να ζεστάνει τις φτερούγες του ανοίξανε
και…
View original post 74 more words
agelikifotinou 