Ποτέ δεν ήμασταν κοντά
Ποτέ δεν ήμασταν κοντά
στις αυταπάτες μόνο
και σε νύχτες ξάγρυπνες
όταν τίποτ’ άλλο δε βρισκόταν.
Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004) της Θεοδώρας Ντάκου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Θεοδώρα Ντάκου
Δε θα μπορέσω
Δε θα μπορέσω πια ποτέ να λυτρωθώ
απ’ την ανάγκη να σε δικαιώσω.
Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004) της Θεοδώρας Ντάκου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Θεοδώρα Ντάκου
Ηρεμία
Μέσα σε μια ηρεμία σα φυσαλίδα
κάποτε, θα σκάσω.
Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004) της Θεοδώρας Ντάκου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Θεοδώρα Ντάκου
σε άλλους αρέσουν οι σπάνιες οι άγνωστες οι απρόσιτες οι δύσκολες οι αχρησιμοποίητες
σε μας αρέσουν οι κοινές οι πολυχρησιμοποιημένες οι φθαρμένες οι πεταμένες στα σκουπίδια οι απλές οι καθημερινές του δρόμου αυτές
σ, αυτές την λάμψη τους γυρεύουμε να δώσουμε
τη γεύση αυτών που δοκιμάζουμε στο στόμα κάθε μέρα
μέσα απ το δικό τους πιάτο κλέβουμε τις μπουκιές μας
και στα παπούτσια τα δικά τους πασχίζουμε να χωρέσουμε τα πόδια και τα ποιήματά μας
«Γαμάω και δέρνω». Το σεξ ως βίαιη επιβολή και η βία ως αποδεκτή προέκταση του σεξ. Η γνωστή λαϊκή έκφραση δεν περιγράφει κάποια σεξουαλική προτίμηση. Συνοδεύει γενικά όποιον νικάει, κυριαρχεί, είναι μάγκας και επιδέξιος, τους βάζει όλους κάτω. Η επιβολή, η ανωτερότητα, η κυριαρχία του επιβήτορα αφενός, η υποταγή και υποτακτικότητα του θηλυκού και θηλυπρεπούς αφετέρου. «Στα τέσσερα» φώναζε στους αντιπάλους του ο ελάσσων (με κάθε δυνατή έννοια) κυβερνητικός εταίρος.
Το θέμα βρίσκεται διαρκώς μπροστά μας. Από τον Βαγγέλη Γιακουμάκη στη μαθήτρια της Αμαρύνθου κι από τον Ζακ Κωστόπουλο στην Ελένη Τοπαλούδη της Ρόδου αντικρύζουμε τη βίαιη επιβολή της έμφυλης δύναμης. Τη σεξιστική, μισογυνική, ομοφοβική, τρανσφοβική βία. Την κακοποίηση, τον εκφοβισμό, τον λεκτικό εξευτελισμό, τον βιασμό, τον φόνο. Μετά συχνά επιχειρείται να κανονικοποιηθεί η ακραία βία, να αντιστοιχιθεί στην ισορροπία κοινωνικής ισχύος δράστη και θύματος. Αν η απόπειρα πετύχει, αν ο κοινωνικός κανιβαλισμός επικρατήσει, τότε το θύμα θα φορτωθεί την…
View original post 511 more words
” Καθίσταται προφανές ότι, ο Ναρκισσισμός ενός ατόμου αναπτύσσει μεγάλη έλξη σέ εκείνους πού έχουν απαλλαγεί από κάθε ίχνος ναρκισσισμού και βρίσκονται σε αναζήτηση ερωτικού αντικειμένου. Η Γοητεία του παιδιού , βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ναρκισσισμό του, στό γεγονός ότι αρκείται στον εαυτό του, στό ότι είναι απρόσιτο. Παρόμοια, η γοητεία ορισμένων ζώων που δείχνουν να μη νοιάζονται για εμάς, όπως οι γάτες και τα μεγάλα κυνηγετικά ζώα, ακόμη και ο μεγάλος εγκληματίας και ο χιουμορίστας εκβιάζουν το ενδιαφέρον μας, όταν τους απεικονίζει η ποίηση,λόγω αυτού του συνεπούς ναρκισσισμού που ξέρουν να επιδεινύουν , κρατώντας σέ απόσταση από το Εγώ τους ο,τι θα το μείωνε”.
Στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας – την ίδια μέρα ο Ροτ την εγκατέλειψε. Ο Ροτ ήξερε πολύ καλά τι θα συνέβαινε αν παρέμενε στη Γερμανία. Ήδη από το καλοκαίρι του 1932 είχε πει:
«Είναι καιρός να φεύγουμε. Θα καίνε τα βιβλία μας εννοώντας εμάς τους ίδιους. Όποιος λέγεται Βάσσερμαν, Ροτ, Ντέμπλιν, δεν έχει καιρό για χάσιμο. Πρέπει να φύγουμε για να ριχτούν μόνο τα βιβλία στην πυρά».
Και πραγματικά, υπήρξε και σε αυτό προφητικός. Την νύχτα της 10ης Μαϊου του 1933 μια μεγάλη πυρά άναψε στο Βερολίνο, και τα βιβλία όλων των Εβραίων συγγραφέων κάηκαν.
Είναι κι η ποίησις ο θρόνος που ποθούμε.
τη ματαιοδοξία μας να τρέφει, κι ας θρηνούμε
τιμές που δεν εδόθησαν,
τα κλέη που θαμβώθηκαν
εις τον σκληρό κι ανηλεή του βίου μισεμό
είναι η ποίησις καταφύγιο · υπαρκτικό
Ο Γιάννης Βαρβέρης είναι από αυτούς του ποιητές που όλοι κάτι δικό του έχουμε διαβάσει, αλλά δυστυχώς δεν ασχοληθήκαμε περισσότερο. Πολύ κρίμα, γιατί αν τον διαβάσετε, έχει πολλά να σας πει. Η συγκεκρωμένη έκδοση των ποιημάτων του κυκλοφορεί σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Κέδρος. Η επιλογή της σημερινής ανάρτησης είναι εποχιακή.
View original post 99 more words
agelikifotinou 