Μάριος Χάκκας
Γκορπισμός
ΓΚΟΡΠΙΣΜΟΣ κι ἐλαφρὰ νευρασθένεια. Σκουντουφλῶ στὸ παρκόμετρο καὶ βρίζω τὸν ὅποιο διαβάτη, «βλακόμουτρο», αὐτὸν ποὺ γελάει, «βλακόμετρο», χαχανίζει ἀπὸ πάνω, «παρκόμουτρο», τάχα εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐλέγχει τὰ πάρκινγκ, μπά, δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ δουλειά του, μᾶλλον εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ μπανίζει στὰ πάρκα, γι’ αὐτὸ καὶ γὼ τὸν φωνάζω παρκόμουτρο. Ἔ, κάπως βολεύτηκε τώρα, ἄλλα πέφτω πάνω σ’ ἄλλο παρκόμετρο, κάθε πέντε μέτρα κι ἀπὸ ἕνα, ἕνα πάρκο παρκόμουτρα κι ἄλλα τόσα βλακόμουτρα γύρω μου, ποὺ ἐλέγχουν τὴν κατάστασή μου, μοῦ μετρᾶνε τὴν πίεση, κατεβαίνει ἡ βελόνη, προχωρεῖ στὸ μηδὲν καὶ μοῦ ἔχουν ἀγκιστρωμένα τὰ χέρια καὶ δὲ μπορῶ νὰ ρίξω κέρμα παράτασης. Θέλω νὰ μείνω, νὰ μείνω, νὰ μείνω, ρίχνοντας ἀδιάκοπα κέρμα, ἔτσι ποὺ νὰ φτάσω στὸ τέρμα συμπληρώνοντας τὸ μέσο ποσοστὸ τῆς ζωῆς. «Ἕρμα», φωνάζω, σαβούρα, τὸ βάρος τῆς γῆς, καὶ σαβουρώνω ὅ,τι βρίσκω μπροστά μου, γεμίζω τὶς τσέπες μου μ’ ἄδειες μποτίλιες, μετὰ…
View original post 804 more words