Αντιγόνη Βουτσινά, Τρία ποιήματα

To Koskino

τρι(α)μελής οικογένεια

Ο πατέρας,
ζωντανό αλεξικέραυνο στη θλίψη.
Η μητέρα,
άκακος κεραυνός.
Οι δυο μαζί

ηλεκτροφόρες λύπες
που δεν έπιασε το αλεξικέραυνο.

Ανεβείτε τώρα στην ταράτσα

να δείτε το καμένο σας παιδί.

***

η επιλόχειος θλίψη της σελίδας

Μαύρες κλωστές
οι λέξεις.
Ράβουν το δέρμα
ωμό.

Μην τραβήξεις καμιά τους.

Θα φανεί από κάτω
η άκαρπη γέννα
και
η πρόχειρη καισαρική του ποιήματος.

***

ανατροφή

Λείπω
Λείπεις
Λύπη

Οικόσιτο ρήμα.
το είχε δέσει η μάνα
μ’ ένα λουρί από το πόδι μου
για να μου κάνει συντροφιά όταν εκείνη
λύπη.
Ξέρω καλά τους χρόνους του και τις συνήθειές του.
Καμιά φορά,
και απλώνεται
με ήττα.

(Εκτός κι αν κάτι
Δεν έμαθα καλά.
Από παιδί).

*Από τη συλλογή “το λάθος ποίημα”, εκδ. Μελάνι, 2012.

‘

View original post

Δημήτρης Τρωαδίτης, Επακόλουθα

To Koskino

φυγή θαυμάσια
φυγή εξαίσια

λήθη σίγουρη
λήθη ανεπαίσθητη

απουσία σαν αποσιωπητικά
απουσία σταγόνα αίμα

απώλεια αποτυπωμάτων
απώλεια σε τετράδια ιχνογραφίας

μάτωμα γραμμικό
μάτωμα οριζόντιο

θάνατος από σπαθί
θάνατος απόλυτος

ζωή σε κύκλους
ζωή υπό αίρεση

View original post

Πρώτη απελευθερωμένη εικόνα της μαύρης τρύπας στον γαλαξία M87

Physics4u's Weblog

Η μαύρη τρύπα περιβάλλεται από ένα φωτοστέφανο (άλως) φωτεινού αερίου που έλκεται από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, η οποία βρίσκεται σε ένα μακρινό γαλαξία τον M87. Η εικόνα δείχνει ένα έντονα φωτεινό “πύρινο δαχτυλίδι”, που περιβάλλει μια τέλεια κυκλική σκοτεινή οπή. Το λαμπρό φωτοστέφανο προκαλείται από το υπερθερμανθέν αέριο που πέφτει μέσα στην τρύπα. Το φως αυτό είναι φωτεινότερο από όλα μαζί τα δισεκατομμύρια άλλα αστέρια στον γαλαξία – γι ‘αυτό μπορούμε να το δούμε σε τέτοια απόσταση από τη Γη.

Η άκρη του μαύρου κύκλου στο κέντρο είναι το σημείο στο οποίο το αέριο εισέρχεται στη μαύρη τρύπα, το οποίο είναι ένα αντικείμενο που έχει τόσο μεγάλη βαρυτική έλξη, ούτε και το φως μπορεί να διαφύγει.

View original post 325 more words

Dylan Thomas

εξιτήριον

Κι ο Θάνατος δε θα ‘χει πια εξουσία
Κι ο Θάνατος δε θα ‘χει πια εξουσία.
Γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα
Με τον άνθρωπο του ανέμου και του
δυτικού φεγγαριού

View original post 548 more words

Ivana Nikolic: Ο Ξεχασμένος Ρόλος της Σερβίας στο Ολοκαύτωμα των Ρομά

Shades online

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα BalkanInsight. Η Ivana Nikolic είναι δημοσιογράφος. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας. Πρώτη δημοσίευση στα ελληνικά: https://geniusloci2017.wordpress.com

Ήταν νωρίς το πρωί της 29^ης Οκτωβρίου 1941, όταν οι ναζιστικές δυνάμεις περικύκλωσαν τη γειτονιά Μαρίνκοβα Μπάβα που ζούσαν οι Ρομά στο Βελιγράδι.

Περίπου στις 5 το πρωί, οι δυνάμεις της αστυνομίας και χωροφυλακής της δωσιλογης σερβικής κυβέρνησης εισέβαλαν στον οικισμό των Ρομά, παίρνοντας τους άνδρες κατοίκους. Στους έντρομους άντρες και στις οικογένειές τους, τους είπαν πως θα επέστρεφαν σύντομα τελείωναν τη δουλειά ή μετά από τυπικό έλεγχο στοιχείων.

Κανένας όμως δεν επέστρεψε.

Ο σύζυγος της Milena Stankovic, οι αδερφοί και ο γαμπρός της ήταν μεταξύ εκείνων που συνελήφθησαν.

«Τους άρπαξαν από το διαμέρισμα και τους πήγαν στο στρατόπεδο στην Οτοκομάντα [στρατόπεδο συγκέντρωσης Τοπόφσκε Σούπε]. Μετά από δύο μέρες που παρέμειναν εκεί, μεταφέρθηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Δεν έχω ξανακούσει τίποτα για αυτούς μέχρι και σήμερα», αναφέρει η κατάθεση…

View original post 1,841 more words

Ο Μποστ πριν από το Μποστάνι του (2)

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Την περασμένη Παρασκευή άρχισα να δημοσιεύω μια μικρή σειρά τεσσάρων άρθρων με γελοιογραφίες του Μποστ που δημοσιεύτηκαν τους πρώτους μήνες του 1959 στο περιοδικό Ταχυδρόμος, υποτίθεται ως εικονογράφηση του εύθυμου αφηγήματος “Σταυροφορίες” του Νικ. Τσιφόρου που δημοσιευόταν σε συνέχειες στο περιοδικό.

Λέω “υποτίθεται”, επειδή, όπως είπα και στο πρώτο άρθρο, τα σκίτσα του Μποστ αυτονομούνται, στην αρχή δειλά και στη συνέχεια απροκάλυπτα. Κάποια από αυτά τα σκίτσα έχουν στόχο τους Άγγλους και με τα σημερινά κριτήρια μπορεί και να τα λέγαμε ομοφοβικά. Να θυμόμαστε ότι το 1959, με τη συμφωνία της Ζυρίχης στην επικαιρότητα, το αντιαγγλικό αίσθημα στην Ελλάδα ήταν έντονο.

Το πρώτο σκίτσο της σημερινής δημοσίευσης (και πέμπτο συνολικά) δημοσιευτηκε στον Ταχυδρόμο στις 31 Ιανουαρίου 1959 και εικονογραφούσε το κεφάλαιο “Ιερουσαλήμ – Τέρμα”.

Ένα ακόμα σκίτσο που αναπαράγει τα στερεότυπα περί βρετανικής ομοφυλοφιλίας, και που σήμερα θα ενοχλούσε.

Παρ’ όλ’ αυτά, να επισημάνουμε το έξοχο λογοπαίγνιο “τι είν’ αυτό…

View original post 455 more words