ΑΠΌ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΉ «Δ.Ξ.Θ» “οι ποιητές της Θεσσαλονίκης”

Shades online

Της Χρ.

Η εφημερίδα αύριο τύλιγε ψάρια ή κυμά- όσο για σήμερα

το ίδιο θέμα πάλι, πρωτοσέλιδο και τρίστηλο, θέμα ρουτίνας

τα κλισέ της διαδικασίας, οι ανώνυμες πληροφορίες δια το ποιόν των,

από τι ο καθείς εμφορείτο, πως θα ανέτρεπε τα βάθρα του εθνικού μας

πολιτισμού,

σε ποιο οινομαγειρείο έτρωγε τα μεσημέρια, πόσες εκτρώσεις έκανε

με τη Μαιρούλα,

έπειτα δημοσιογραφικές συνήθειες κι η αγόρευση του συνηγόρου

κι η θαρραλέα απολογία, συνήθειες τα σχόλια ωραία μωρέ

τους τάπαν…

Όμως Αυτοί, την ίδια ώρα έπαιρναν βουβά την άγουσα για το Γεντί

το Κορωπί, την Αίγινα, τον Κορυδαλλό δυνάμει του δελταξιθήτα

ψηφίσματος

όταν εμείς πουλούσαμε, γελάγαμε, κάναμε βόλτα στην παραλία

πειράζαμε κορίτσια

βλέπαμε στην τηλεόραση ένα ψωριάρικο λιοντάρι να αλυχτάει

ότι προέχει η έννομος τάξις και όχι αι αναμοχλεύσεις των παθών,

βγάζαμε δόντια, τρώγαμε σουβλάκια, αγοράζαμε προικιά

σεντόνια- μαξιλάρια,

ήταν μακριά από μας το διξιθήτα, αν και γνωρίζαμε καλά

πως μεταφράζονταν η υποχρέωσις…

View original post 135 more words

Γενοκτονία των Ευρωπαίων Ρομά (Τσιγγάνων), 1939–1945

Shades online

Πρώτη δημοσίευση: https://www.ushmm.org/wlc/el/article.php?ModuleId=10005219

Μεταξύ των ομάδων που στοχοποιήθηκαν για διώξεις από το ναζιστικό καθεστώς και τους συνεργάτες του στον Άξονα βάσει των αποκαλούμενων φυλετικών λόγων ήταν οι Ρομά (Τσιγγάνοι).

Αντλώντας υποστήριξη από πολλούς μη-Ναζί Γερμανούς που έτρεφαν βαθιά προκατάληψη κατά των Ρομά, οι Ναζί έκριναν ότι οι Ρομά ήταν «φυλετικά κατώτεροι». Η μοίρα των Ρομά ήταν υπό μία έννοια παράλληλη με αυτήν των Εβραίων. Υπό το ναζιστικό καθεστώς, οι γερμανικές αρχές υπέβαλαν τους Ρομά σε αυθαίρετους εγκλεισμούς, καταναγκαστική εργασία και μαζικές δολοφονίες. Οι γερμανικές αρχές δολοφόνησαν δεκάδες χιλιάδες Ρομά στα υπό γερμανική κατοχή εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης και της Σερβίας και χιλιάδες ακόμη στα κέντρα εξόντωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου, Κέλμνο, Μπέλζεκ, Σόμπιμπορ και Τρεμπλίνκα. Τα SS και η αστυνομία φυλάκισαν Ρομά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν, Σαξενχάουζεν, Μπούχενβαλτ, Νταχάου, Μάτχαουζεν και Ράβενσμπρουκ. Τόσο στο αποκαλούμενο Μεγάλο Γερμανικό Ράιχ όσο και στην αποκαλούμενη Generalgouvernement, οι γερμανικές πολιτικές αρχές διοικούσαν διάφορα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, στα…

View original post 1,596 more words

ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

«…Ο άνθρωπος δεν είναι το αιμοδιψές τέρας που παρουσιάζουν μερικοί για να δικαιολογήσουν την επιθυμία τους να εξουσιάζουν. Πάντα προτιμούσε την ειρήνη και την ησυχία. Καβγατζής περισσότερο παρά άγριος, προτιμά να προστατεύει το κοπάδι του, τη γη του, από το να πηγαίνει στον στρατό…». Πιότρ Κροπότκιν, Το κράτος και ο ιστορικός του ρόλος.

Mερικές φορές ο χρόνος μἀς αφήνει απλούς παρατηρητές. Άνθρωποι ανεξαρτήτως ιδιότητας και μορφωτικού επιπέδου, προσπαθούν να επιβιώσουν με τον τάδε η δείνα τρόπο, χωρίς να σκεφτούν για το πώς η καθημερινότητα θα μπορούσε να μετατραπεί σε μία αρμονική συμβίωση μεταξύ ανθρώπου και φυσικού κόσμου. Μέσα από το πέρασμα των αιώνων πολλάκις συναντούμε ανθρώπους που ανιδιοτελώς λειτουργώντας βοηθούν στο να αναδειχθούν ουσιαστικές απελευθερωτικές διεργασίες. Σύνηθες φαινόμενο είναι να παρουσιάζονται απλές καθημερινές φιγούρες προσώπων χωρίς να υποκρύβουν επιτηδευμένες ή φιλοχρήματες σκέψεις, ανθρώπων που δρουν με σεμνότητα και ήθος, τα οποία γνωρίζουν ότι μπορεί να τα υπονομεύσει η δημοσιότητα…

View original post 850 more words

Η οργή μας δεν μπορεί να είναι μόνο για τον Αλέξη

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

Είναι για τη ζωή μας

 

Ελένη Μαυρούλη

Σήκωσε το χέρι του. Σημάδεψε. Πυροβόλησε. Και ένα 15χρονο αγόρι έπεσε νεκρό. Απομακρύνθηκε ήρεμα. Χωρίς να τρέχει. Έκλεισε τον ασύρματο. Και ο συνάδελφός του το ίδιο. «Χάθηκαν» από προσώπου γης. Για κάποια ώρα. Σκέφτηκαν και πάλι ήρεμα τι θα κάνουν. Και εμφανίστηκαν όταν πια η Αθήνα καιγόταν. Όταν πια τα πρώτα βίντεο άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Γιατί το 2008 δεν υπήρχαν τα social media όπως σήμερα τα γνωρίζουμε.

Τα όσα ακολούθησαν, το τί εξέφρασαν, το τι σημαδότησαν έχουν απασχολήσει συζητήσεις πολλές και έχουν καλύψει ακόμη περισσότερες λευκές σελίδες. Κατά ορισμένους έχουν στιγματίσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και πιθανότατα αντιφατικό, γεγονότα που ακολούθησαν όλα τα επόμενα ταραγμένα καταστροφικά χρόνια που ζει τούτη η κοινωνία. Μέχρι και σήμερα.

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός στις 6 Δεκεμβρίου 2008…

View original post 786 more words

Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

26 χρόνια από την αθώωση Μελίστα. Τα γεγονότα μέχρι και την τραγική δικαστική απόφαση

Νατάσα Κεφαλληνού

17 Νοεμβρίου 1985, ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς πέφτει νεκρός από σφαίρα που δέχτηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του από τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα. «Τραγωδία. Αστυφύλακας εκτελεί 15χρονο στα Εξάρχεια» τιτλοφορούταν το πρωτοσέλιδο των Νέων της 18ης/11/1985, που πλαισιωνόταν από τη σοκαριστική φωτογραφία του δολοφονημένου μαθητή. Το τραγικό συμβάν – που προκάλεσε τις παραιτήσεις του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, Μένιου Κουτσόγιωργα, και του αναπληρωτή του, Αθανάσιου Τσούρα, οι οποίες ωστόσο δεν έγιναν  δεκτές από τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου–  σημειώθηκε μετά τη λήξη της πορείας για τη 12η  επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και αφού είχαν ξεκινήσει αψιμαχίες μεταξύ νεαρών αναρχικών και αστυνομικών στα Εξάρχεια.

Ακολουθεί έντονος αναβρασμός, συγκρούσεις μεταξύ αναρχικών και αστυνομικών ξεσπούν το ίδιο βράδυ πέριξ του Πολυτεχνείου, η οργή για τη δολοφονία ξεχειλίζει. Καταλαμβάνονται το Χημείο και το ΕΜΠ. Την επόμενη…

View original post 462 more words