agelikifotinou

This WordPress.com site is the cat’s pajamas


Leave a comment

Anne Sexton

εξιτήριον

Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ
Ε, κύριε, μισό λεπτό. Από πού πάνε για το σπίτι;
Έσβησαν το φως
και το σκοτάδι κινείται στη γωνία.

View original post 1,380 more words


Leave a comment

All the lonely people: Η ναρκισσιστική μορφή Υποκειμένου εντός του Καπιταλισμού

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

All the lonely people: Η ναρκισσιστική μορφή Υποκειμένου εντός του Καπιταλισμού

από τον Peter Samol, εκ μέρους των Communists in situ

(Μεταφρασμένο σε επεξεργασμένο στα αγγλικά από το γερμανικό πρωτότυπο: All the Lonely People: Narzissmus als adäquate Subjektform des Kapitalismus, Krisis 4/2016)

Την μετάφραση στα ελληνικά για το shades επιμελήθηκαν οι Becoming Minority. *Ανεβάζουμε το κείμενο χωρίς δικό μας προλογικό σημείωμα.

Ο Sigmund Freud είναι από τους γνωστότερους αναλυτές της ψυχικής ζωής του ανθρώπου στην αστική κοινωνία. Η νεότερη φροϊδική ψυχανάλυση αντιπροσωπεύει μια ανεπτυγμένη θεωρία που αφορά τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τα άτομα για να ζήσουν εντός της κοινωνίας. Ο ίδιος ο Freud θεωρούσε το έργο του ως επιστήμη. Η ψυχανάλυση απορροφήθηκε από την ανθρωπολογία όπου αποτέλεσε εργαλείο της κριτικής θεωρίας. Το παρόν δοκίμιο στοχεύει σε μια κριτική ανασυγκρότηση της ψυχανάλυσης γύρω από την έννοια του ναρκισσισμού. Η ψυχαναλυτική νοηματοδότηση του ναρκισσισμού έγινε για πρώτη φορά από τον Freud και…

View original post 3,045 more words


Leave a comment

Peter Handke, Τραγούδι της παιδικής ηλικίας

To Koskino

Όταν το παιδί ήταν παιδί
περπατούσε κουνώντας τα χέρια του,
ήθελε το ρυάκι να είναι ποτάμι, το ποτάμι
να είναι χείμαρρος,
και η λακκούβα με νερό να είναι η θάλασσα.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν ήξερε ότι ήταν παιδί,
όλα ήταν ένα μέρος της ψυχής,
και όλες οι ψυχές ήταν μία.

Όταν το παιδί ήταν παιδί,
δεν είχε άποψη για τίποτα,
δεν είχε συνήθειες,
καθόταν συχνά σταυροπόδι,
το έσκαγε τρέχοντας,
είχε «κορυφή» στα μαλλιά,
και δεν έκανε γκριμάτσες όταν
φωτογραφιζόταν.

Σαν ήταν το παιδί παιδί,
Ήταν η ώρα των ερωτήσεων:
Γιατί είμαι εγώ και όχι εσύ;
Γιατί είμαι εγώ εδώ και όχι εκεί;

O χρόνος πότε άρχισε κι ο χώρος πού
τελειώνει;
Μήπως είναι όνειρο η ζωή κάτω απ’ τον ήλιο;
Μήπως αυτά που βλέπω, ακούω κι μυρίζω
δεν είναι παρά το είδωλο ενός κόσμου πριν
τον κόσμο;

Στ’ αλήθεια υπάρχει το κακό,
και άνθρωποι που είναι πραγματικά κακοί;

View original post 260 more words


Leave a comment

Μια εικόνα δείχνει τις συνέπειες της σύγκρουσης δύο γαλαξιών

Physics4u's Weblog

Προκαλεί δέος η φωτογραφία της κολοσσιαίας, εξαιρετικά βίαιης σύγκρουσης μεταξύ δύο γαλαξιών, εικόνα – προάγγελος του τι θα συμβεί σε 4,5 δισεκατομμύρια και στον δικό μας γαλαξία, όταν τον «καταπιεί» ο γαλαξίας της Ανδρομέδας. Μόλις φέτος οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν πως η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, ενώ είναι σίγουροι πως η Ανδρομέδα έχει συγκρουστεί παλαιότερα και με άλλους γαλαξίες, εξ ού το θεόρατο μέγεθός της.

Ngc7714_Hubble

Ο απεικονιζόμενος γαλαξίας, NGC 7714 του Hubble από το 2015 που απέχει 100 εκατομμύρια έτη φωτός , έχει τεντωθεί και παραμορφωθεί από μια πρόσφατη σύγκρουση πριν 200 εκατομμύρια χρόνια, με έναν γειτονικό γαλαξία, τον NGC 7715 , που βρίσκεται στα αριστερά. Οι παρατηρήσεις υποδεικνύουν ότι ο χρυσός δακτύλιος που απεικονίζεται αποτελείται από εκατομμύρια παλαιότερα φωτεινά αστέρια. Αντίθετα, το φωτεινό κέντρο του NGC 7714 φαίνεται να υφίσταται μια έκρηξη σχηματισμών νέων αστεριών.

View original post 295 more words


Leave a comment

Eνός νοήματος η μονολογία

Shades online

“Ο ερωτικός dis-cursus (λόγος) δεν είναι διαλεκτικός. Κάνει κύκλο σαν ατέλευτος ημεροδείκτης…”
Το δάχτυλο του Βέρθερου, από απροσεξία, αγγίζει το δάχτυλο της Καρλότας· τα πόδια τους, κάτω απ’ το τραπέζι, συναντιούνται. Ο Βέρθερος θα μπορούσε να αδιαφορήσει για το νόημα αυτών των συμπτώσεων, θα μπορούσε να συγκεντρωθεί σωματικά σε τούτες τις ισχνές ζώνες επαφής και να χαρεί αυτό το τμήμα δαχτύλου ή αδρανούς ποδιού, μ’ έναν τρόπο φετιχιστικό, χωρίς να νοιάζεται για την αντίδραση (το Φετίχ, ως Θεός – αυτή είναι η ετυμολογική προέλευση – είναι κάτι που δεν αποκρίνεται). Αλλά ο Βέρθερος δεν είναι διεστραμμένος, είναι ερωτευμένος: πλάθει νοήματα, παντού και πάντα, από το τίποτε, και το νόημα, ακριβώς, του φέρνει ρίγος: βρίσκεται μέσα στο καμίνι του νοήματος. Κάθε επαφή θέτει, για τον ερωτευμένο, το αίτημα της ανταπόκρισης: ζητάς από το δέρμα να δώσει μιαν απάντηση […], ιδού η παραδείσια περιοχή των λεπτών και λαθραίων σημείων. Μια γιορτή θα…

View original post 18 more words


Leave a comment

Η διανόηση

vgiannelakis

“Η διανόηση”

Συναγελάζεσαι διανοούμενους και μορφωμένους,
ύστερη φήμη βασιλιά σοφού να γράφουν οι γραφές,
αυτούς τους άθλιους παρά τω βασιλεί
χωρίς αιδώ να γλείφουν τα πτυελοδοχεία σου.
Αυτοί οι σύμβουλοι ποτέ τους δε θα πούν
πως έφτασεν της βασιλείας σου το τέλος
μικρόνοες ως είναι θα προτείνουν
ευθανασία των φτωχών σου υπηκόων.
Πάντα θα λέν πως είναι τα βασίλεια φτωχά
ποτέ πως πλούσιοι οι βασιλείς
τεχνηέντως λησμονούντες
πως δέν υπάρχουν εξουσίες το δίχως υπηκόους,
πανάθλιε βασιλιά
άθλια διανόηση
εξάθλιοι υπήκοοι.

Ε. Κ. Γιαννελάκης.

View original post


Leave a comment

Εξωτερική Ανυπαρξία – Ποίημα

No Sense Words - Λέξεις Φυγόκεντρες

Artworks: © 2018 Philippe Gaildraud. Title: “Un seul visage pour la misère est suffisant.”
Ευγενής παραχώρηση δικαιωμάτων.

Θα αφήσω να ζει ανάμεσά σας η αδιαφορία μου,

ενώ στην ουσία εγώ θα έχω μετακομίσει στα εσωτερικά μιας άγριας αγκινάρας

ή σε ένα μύδι του ωκεανού.

Η αδιαφορία μου, θα Σας κοιτάζει στο πρόσωπο,

ως κάποιου ανθρώπου που έχει κουραστεί πολύ

και βιάζεται σπίτι του να πάει.

Θα πείτε πως “Κρίμα, δεν έφτασε ο πηλός στον Ιησού να του ανοίξει τα μάτια.

Ήταν, αλήθεια, πιο καλός να μετατρέπει το νερό κρασί,

να γεμίζει κούπες στα χέρια των παρθένων,

τραπεζοκόμος κι υπηρέτης,

σε πανηγύρια ψαροφαγίας,

και στα λουτρά της Βηθεσδά.

Τους υπόλοιπους τους άφησε χωλούς”.

Θα λέτε πως δεν έχετε ξαναδεί πιο καθημερινό άνθρωπο.

Εγώ θα σας προσφέρομαι με αδιαφορία απλόχερα σε φέτες ψωμιού σε δίσκο.

Εσείς, θα τρώτε τον άρτο τον επιούσιο

και θα με τινάζετε, χωρίς προφάσεις, στα χαλιά σας.

Θα…

View original post 41 more words


Leave a comment

Η σφαγή στο TLATELOLCO η νύχτα κατά την οποία ‘τα παπούτσια άφηναν σημάδια από αίμα στη γη’

Αέναη κίνηση-moto Perpetuo

nt-tlatelolco-massacreSTRAGE DI TLATELOLCO la notte in cui “le scarpe lasciavano impronte di sangue sul suolo”
la storia perduta

Τετάρτη 2 οκτωβρίου 1968, Πόλη του Μεξικού

Το σκοτάδι γεννά τη βία
και η βία έχει ανάγκη το σκοτάδι
για να γίνει έγκλημα.
Γι αυτό η 2η του οκτώβρη περίμενε το βράδυ
για να μη δει κανένας το χέρι που κρατούσε
το όπλο, αλλά μόνο τις σφαίρες που πυροβόλησε.
[Memorial de Tlatelolco di Rosario Castellanos], μνημόσυνο του Rosario Castellanos για το Tlatelolco

Η “Noche Triste”, Η ‘Θλιμμένη Νύχτα’ ξεκίνησε με την ρίψη φωτοβολίδων. Όταν η λάμψη τους φώτισε το σκοτάδι, δέκα χιλιάδες άνθρωποι σήκωσαν το βλέμμα τρομαγμένοι και το έβαλαν στα πόδια.
Ήταν κυρίως φοιτητές, και μαζί τους, εργάτες, εργαζόμενοι, άντρες και γυναίκες, μητέρες με τα μωρά στα χέρια, παιδάκια και γέροι, όλοι καθισμένοι στη γη για να πάρουν μέρος στη συνέλευση που είχαν καλέσει οι φοιτητές, που έδιναν φωνή στη διαμαρτυρία…

View original post 517 more words


Leave a comment

Orhan Veli Kanik, Δύο ποιήματα

To Koskino

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ

Στην Ιστανμπούλ, στον Βόσπορο,
είμαι ο φτωχός Orhan Veli·
ο γιος του Veli
με την ακατανόητη μελαγχολία.
Κάθομαι στο Ρούμελι*, στην ακτή,
και μουρμουρίζω ένα τραγούδι:

«Οι μαρμαρένιοι λόφοι της Ιστανμπούλ,
βαραίνουν το κεφάλι μου, αχ, οι γλάροι-
δάκρυα, δάκρυα καυτά για την πατρίδα
πλημμυρίζουν τα μάτια μου-
Eda, πεπρωμένο μου,
γεμάτη-άδεια, είσαι πάντα
η αλμυρή πηγή
των δακρύων μου.

Στο κέντρο της Ιστανμπούλ άνοιξαν κινηματογράφοι-
η μητέρα δεν θα μάθει ποτέ για την εξορία μου.
Άλλοι φιλιούνται,
συζητούν
και κάνουν έρωτα-
σημαίνει κάτι αυτό για μένα;
Αγάπη μου,
τρέλα μου,
αχ, εσύ, βουβωνικέ ποταμέ μου».
Στην Ιστανμπούλ, στον Βόσπορο,
είμαι ο φτωχός Orhan Veli·
ο γιος του Veli
με την ακατανόητη μελαγχολία.

[Μτφρ.: Μ. Π.]

*Ρούμελι: Κάστρο στην ευρωπαϊκή όχθη του Βοσπόρου.

***

Η ΓΑΤΑ TOY EROL GUNEY*

Ποίημα για την κριτική στάση
που διατηρεί η γάτα του Erol Gunej
απέναντι στην κοινωνική παθογένεια, την…

View original post 78 more words