STRAGE DI TLATELOLCO la notte in cui “le scarpe lasciavano impronte di sangue sul suolo”
la storia perduta
Τετάρτη 2 οκτωβρίου 1968, Πόλη του Μεξικού
Το σκοτάδι γεννά τη βία
και η βία έχει ανάγκη το σκοτάδι
για να γίνει έγκλημα.
Γι αυτό η 2η του οκτώβρη περίμενε το βράδυ
για να μη δει κανένας το χέρι που κρατούσε
το όπλο, αλλά μόνο τις σφαίρες που πυροβόλησε.
[Memorial de Tlatelolco di Rosario Castellanos], μνημόσυνο του Rosario Castellanos για το Tlatelolco
Η “Noche Triste”, Η ‘Θλιμμένη Νύχτα’ ξεκίνησε με την ρίψη φωτοβολίδων. Όταν η λάμψη τους φώτισε το σκοτάδι, δέκα χιλιάδες άνθρωποι σήκωσαν το βλέμμα τρομαγμένοι και το έβαλαν στα πόδια.
Ήταν κυρίως φοιτητές, και μαζί τους, εργάτες, εργαζόμενοι, άντρες και γυναίκες, μητέρες με τα μωρά στα χέρια, παιδάκια και γέροι, όλοι καθισμένοι στη γη για να πάρουν μέρος στη συνέλευση που είχαν καλέσει οι φοιτητές, που έδιναν φωνή στη διαμαρτυρία…
View original post 517 more words