Byung-Chul Han: Η Κρίση της Ελευθερίας

null

Κείμενο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο Psychopolitics: Neoliberalism and New Technologies of Power (Verso, 2017). Ο Byung-Chul Han είναι φιλόσοφος και θεωρητικός του πολιτισμού, έχει διδάξει στα πανεπιστήμια της Βασιλείας, του Βερολίνου και της Καρλσρούης. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας

 

Η Εκμετάλλευση της Ελευθερίας

Η ελευθερία θα αποδειχθεί πως ήταν μόνο ένα ιντερλούδιο. Η ελευθερία γίνεται αισθητή στο πέρασμα από τον ένα τρόπο ζωής στον άλλο – μέχρι και αυτός να αποδειχθεί μια μορφή εξαναγκασμού. Τότε, η απελευθέρωση δίνει τη θέση της στην ανανεωμένη υποταγή. Τέτοιο είναι το πεπρωμένο του υποκειμένου· κυριολεκτικά, «εκείνος που βρίσκεται από κάτω».

Σήμερα δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας υποταγμένα υποκείμενα, αλλά μάλλον προβολές: επανευφευρίσκοντας και επαναπροσδιορίζοντας τους εαυτούς μας συνεχώς. Μια αίσθηση ελευθερίας βρίσκεται στο πέρασμα από την κατάσταση του υποκειμένου στη κατάσταση της προβολής. Την ίδια στιγμή, αυτή η προβολή ισοδυναμεί με μια μορφή καταναγκασμού και περιορισμού – πράγματι, σε ένα πιο αποτελεσματικό…

View original post 3,174 more words

Χούλιο Κορτάσαρ, Η πατρίδα

To Koskino

Πατρίδα του μακριά, χάρτη,
χάρτη του ποτέ.
Γιατί το χθες είναι ποτέ
και το αύριο αύριο.

Φυλάγω μια μυρωδιά τριφυλλιού,
ένα δρόμο με δέντρα,
ένα μέτρημα με τα χέρια,
Ένα φως πάνω από το ποτάμι.

Πατρίδα, γράμματα που φεύγουν
κι άλλα που επιστρέφουν,
πουλιά από χαρτί
που ίπτανται πάνω από το χάρτη.

Γιατί το χθες είναι ποτέ
Και το αύριο αύριο.

La patria

Patria de lejos, mapa,
mapa de nunca.
Porque el ayer es nunca
y el mañana mañana.

Guardo un olor de trebol,
una calle con arboles,
un recuento de manos,
una luz sobre el rio.

Patria, cartas que legan
y otras que vuelven,
pajaros de papel
sobre el mapa volando.

Porque el ayer es nunca
y el mañana mañana.

*Το ποίημα αυτό του Κορτάσαρ βρέθηκε στο περιοδικό ποίησης Τεφλόν. Για όσους ενδιαφέρονται για μια άλλη ματιά στα πράγματα η διεύθυνση είναι http://teflon.wordpress.com/

View original post

Αντονέν Αρτώ – Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας

Αέναη κίνηση-moto Perpetuo

Πέμπτη, 7 Μαΐου 2020

Αντονέν Αρτώ – Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας

 Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας

Και τι σημαίνει αυθεντικός τρελός;

Είναι ο άνθρωπος που προτίμησε να γίνει τρελός, με την

έννοια που η κοινωνία δίνει στον τρελό, απ’ το να

παραβεί μια κάποια ανώτερη ιδέα της ανθρώπινης τιμής.

Μ’ αυτό τον τρόπο, η κοινωνία καταχώνιασε μέσα στ’ άσυλά της,

όλους όσους ήθελε να ξεφορτωθεί ή απ’ όσους ήθελε να φυλαχθεί,

επειδή αρνήθηκαν να γίνουν συνένοχοί της σε μερικές “υψηλές” αισχρότητες.

Γιατί ο τρελός είναι κι αυτός ένας άνθρωπος που η κοινωνία

δε θέλησε ν’ ακούσει και που τον εμπόδισε να διατυπώσει αβάσταχτες αλήθειες.

Σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, ο εγκλεισμός στο φρενοκομείο δεν

αποτελεί το μοναδικό όπλο της κοινωνίας, το οργανωμένο σύνολο των

ανθρώπων έχει κι άλλα μέσα για να εξοντώσει και να

συντρίψει την ανθρώπινη θέληση.

Πέρα απ’ τα κοινά μάγια, που ξέρουμε απ’…

View original post 1,302 more words

Μπάμπης Λυκούδης 1941-2010

Πρόσωπα

ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ (Ομιλητής σε εκδήλωση της ΕΜΙΑΝ για τον Σωτήρη Πέτρουλα, 21.7.2005 (Αρχείο ΕΜΙΑΝ).

Ο Μπάμπης Λυκούδης γεννήθηκε πριν 69 χρόνια στην Αθήνα. Οι γονείς του, Διονύσης και Ελπίδα Λυκούδη, κατάγονταν και οι δυο από την Κεφαλονιά και είχαν βαθιές δημοκρατικές ρίζες. Ανδρώθηκε και μεγάλωσε, τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, στη λαϊκή συνοικία του Μεταξουργείου ανάμεσα σε μικρά διώροφα νεοκλασικά σπίτια και αντιφατικές κοινωνικές διαστρωματώσεις. Από μαθητής Γυμνασίου προσχώρησε στις τάξεις της Αριστεράς, συμμετέχοντας ενεργά στο προοδευτικό μαθητικό κίνημα σαν δραστήριο μέλος των ημιπαράνομων τριάδων.

Αργότερα, φοιτητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οργανώνεται στη νεολαία της ΕΔΑ, γίνεται μέλος της Σπουδάζουσας της Νομικής Σχολής και θα εξελιχθεί σε κορυφαίο στέλεχος της Αριστερής Νεολαίας, με ιδιαίτερη δράση στη Νομική και στον Σύλλογο των Επτανήσιων Φοιτητών, συμμετέχοντας και συμβάλλοντας σημαντικά σε πολλές εκπολιτιστικές δραστηριότητες. Η καίρια, ενθουσιώδης και ουσιαστική του προσφορά κάνει πολύτιμη την παρουσία του στους φοιτητικούς αγώνες για τη δημοκρατία, την παιδεία και…

View original post 885 more words

από το βιβλίο «Είναι μικρή η ζωή» μτφ: Κάτια Χαρικιοπούλου

Μικρές Καθημερινές Ιστορίες

Η ζωή μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις περιόδους. Στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Από αυτές εκείνη που ζούμε τώρα έχει κιόλας φύγει, εκείνη που θα ζήσουμε επαφίεται στο τυχαίο και η μόνη σίγουρη είναι, εκείνη που έχουμε.

———-

Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν μπορεί να βάλει στη θέση τους τα χρόνια που έχασες και κανένας δεν μπορεί να σου δώσει πίσω τη ζωή σου. Η ηλικία σου θ’ ακολουθήσει τη ροή της όπως ακριβώς ξεκίνησε, χωρίς επιστροφή, ούτε στάση, αθόρυβα και χωρίς τίποτα να μπορεί να επιβραδύνει την ταχύτητα της.

———-

Το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος της ζωής τους το καταλαβαίνουν όλοι. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί άνθρωποι, για να δείξουν τη μεγάλη αγάπη τους σε κάποιους άλλους, δε διστάζουν να τους προσφέρουν ένα κομμάτι της ζωής τους.

———-

Παρατηρώ έκπληκτος τους ανθρώπους να διαθέτουν με ευκολία και απερισκεψία το χρόνο τους σε κάποιους…

View original post 342 more words

Νικαράγουα: Η εξέγερση των “ολίγιστων” και η “Γενιά των νέων δρόμων” (Μέρος Α΄)

ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ

Μια (επ)ανά(σ)ταση εν προόδω

Επιμέλεια αφιερώματος, εισαγωγή, συνέντευξη, μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

Δύο χρόνια συμπληρώνονται από τον Απρίλη του 2018, όταν η κοινωνική εξέγερση που ξέσπασε στην Νικαράγουα εξελίχθηκε στην αιματηρότερη διαμάχη στην ιστορία της χώρας από την εποχή της Επανάστασης. Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που ο ξεσηκωμός των «ολίγιστων», όπως τους αποκάλεσε η σύζυγος του Προέδρου, Πρώτη Κυρία και Αντιπρόεδρος της Νικαράγουας, Ροζάριο Μουρίγιο, είχε ως συνέπεια τη δολοφονία 325 ατόμων (με υπολογισμούς που ανεβάζουν τους νεκρούς σε 568), τον τραυματισμό 2.000, τη φυλάκιση άλλων 2.000 ως πολιτικών κρατουμένων και την αναζήτηση ασύλου, ήτοι την εξόριση, άλλων 60.000-100.000. Πώς αλλιώς, αφού αυτοί οι «ολίγιστοι» είναι το 75% του λαού της Νικαράγουας, ο οποίος έκτοτε ζει υπό το καθεστώς απόλυτου τρόμου, στο έλεος παραστρατιωτικών και οπλισμένων παρακρατικών ομάδων και ενός ζεύγους που παραμένει λυσσασμένα στην εξουσία. Μπροστά όμως στους 50.000 νεκρούς Νικαραγουανούς του εμφυλίου το 1980, πώς να μη φανούν…

View original post 2,059 more words

Νικαράγουα: Η εξέγερση των “ολίγιστων” και η “Γενιά των νέων δρόμων” (Μέρος Γ΄)

ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ

Επιμέλεια αφιερώματος, εισαγωγή, συνέντευξη, μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη

«Αντίσταση θα πει να αντέχεις»:

Μια συνέντευξη με τους Κάρλος Μεχία και Φάμπιο Μπουιτράγο

της μουσικής κοινοπραξίας Οι Oλίγιστοι[1]

1. Ε.Σ.: Πώς θα περιγράφατε την παρούσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη Νικαράγουα; Με τι έρχεται αντιμέτωπος ο λαός της;

Κ.Μ.: Ο λαός της Νικαράγουας βρίσκεται στο έλεος μιας απόλυτης ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ που καταφέρνει να παραμένει στην εξουσία ελέγχοντας πλήρως την αστυνομία και το στρατό της Νικαράγουας, όπως και παραστρατιωτικές ομάδες με βαρύ οπλισμό. Παρ’ όλα αυτά, ο λαός προσαρμόζεται προκειμένου να επιβιώσει, μαθαίνουμε να “ζούμε”.

View original post 1,742 more words