agelikifotinou

This WordPress.com site is the cat’s pajamas


Leave a comment

Byung-Chul Han: Ο Ιός της Κόπωσης

null

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα The Nation. Ο Byung-Chul Han είναι φιλόσοφος και θεωρητικός του πολιτισμού, έχει διδάξει στα πανεπιστήμια της Βασιλείας, του Βερολίνου και της Καρλσρούης. Μετάφραση Φοίβος Θεολογίτης

Ο Covid-19 είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά πίσω σε εμάς τις κρίσεις που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία μας. Κάνει πιο ορατά τα παθολογικά συμπτώματα που ήδη υπήρχαν από πριν την πανδημία. Ένα από αυτά τα συμπτώματα είναι η κόπωση. Όλοι μας, με κάποιον τρόπο, αισθανόμαστε πολύ κουρασμένοι. Πρόκειται για μία θεμελιώδη κόπωση που μας συνοδεύει παντού και συνεχώς σαν την σκιά μας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχουμε αισθανθεί ακόμα πιο κουρασμένοι. Η αδράνεια που μας επιβλήθηκε στην διάρκεια του lockdown, μάς έχει κουράσει. Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι μπορεί να ξαναβρούμε την ομορφιά της ραστώνης, ότι η ζωή μπορεί να επιβραδυνθεί. Στην πραγματικότητα, ο χρόνος στην διάρκεια της πανδημίας δεν διέπεται από την ραστώνη και την επιβράδυνση, αλλά από…

View original post 2,584 more words


1 Comment

Θέσεις για την Παρισινή Κομμούνα – Καταστασιακή Διεθνής

ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

1

«Το κλασσικό εργατικό κίνημα πρέπει να επανεξεταστεί χωρίς αυταπάτες, ειδικά χωρίς τις αυταπάτες των διάφορων πολιτικών ψευδο-θεωρητικών κληρονομιών του, γιατί ό,τι κληρονόμησαν είναι οι αποτυχίες του. Η εμφανής επιτυχία αυτού του κινήματος είναι στη πραγματικότητα οι βασικές του αποτυχίες (ο ρεφορμισμός ή η εγκατάσταση της κρατικής γραφειοκρατίας), ενώ οι αποτυχίες του (η Παρισινή Κομμούνα, η Αυστριακή εξέγερση του 1934) είναι οι περισσότερο υποσχόμενες ως τα τώρα επιτυχίες του, για εμάς και για το μέλλον» (Καταστασιακή Διεθνής νο7)

Η Κομμούνα ήταν το μεγαλύτερο πανηγύρι του 19ου αιώνα. Εξετάζοντας τα γεγονότα της άνοιξης του 1871 μπορεί κανείς να δει τα αισθήματα των εξεγερμένων καθώς μετατρέπονταν στους άρχοντες της δικής τους ιστορίας, όχι τόσο στο επίπεδο της “κυβερνητικής πολιτικής” όσο στο επίπεδο της καθημερινής τους ζωής. (Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα παιχνίδια που έπαιζαν με τα όπλα τους: στην πραγματικότητα έπαιζαν με την εξουσία.) Είναι επίσης υπό αυτή την έννοια που πρέπει…

View original post 1,303 more words