Μπαλάντα των αγοριών του παλιού καιρού
Πού να’ ναι και τι να ‘χουν απογίνει
τ’ αγοροκόριτσα τα περιστέρια;
Της νύχτας μου δροσίζαν την οδύνη
λαγόνες αντρικές, γυναίκεια χέρια,
με καθαρό χρυσάφι αγορασμένα.
Για σας είχεν ο πόθος μου καρπίσει
και σας είχα, ω χαρές μου, τραγουδήσει,
της Συγγρού τα κλωνάρια τ’ ανθισμένα.
Η γλυκύτατη Τζένη από την Κρήτη,
το υδάτινο τραγούδι της Φαλήρου
η Μαρίνα, η Σαμπρίνα που Αφροδίτη
αναδυόταν στους αφρούς του ονείρου·
σεμνά κορίτσια, αγόρια μυρωμένα,
μοσχολβόλαγεν η ήβη τους λεμόνι.
Ερμαφρόδιτη πίκρα τα πληγώνει
της Συγγρού τα κλωνάρια τ’ ανθισμένα.
Τι ν’ απόγινεν η Άννα τ’ αηδονάκι,
που έψελνε στης Φραντζή τα οκνά φανάρια,
της Πωλίνας τριαντάφυλλο κορμάκι
που έναν Μάρτη το κέρδισα στα ζάρια·
Τζούλη, Στέλλα – κορμιά καμαρωμένα
που ‘χαν μ’ όλους τους τρόπους αμαρτήσει;
Πληρωμένη ηδονή θα τα λυγίσει
της Συγγρού τα κλωνάρια τ’ ανθισμένα.
Πρίγκηψ, αν κάπως αγαπάτε εμένα
και θέλετε να σας…
View original post 193 more words
agelikifotinou 