Θεόδωρος Μπασιάκος, Τρία ποιήματα

To Koskino

ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ…
Άρα
υ π ά ρ χ ω
σ’ αυτήν εδώ την κάμαρα
ένα φως τρεμάμενο αχαμνό
σ’ αυτήν την πόλη
σ’ αυτό τ’ αστέρι
σ’ αυτό τον έναστρο ουρανό
σ’ αυτό το σύμπαν
το άπειρο
που ολοένα διαστέλλεται και διαστέλλεται
μες στο προαιώνιο τίποτα
και δεκάρα δεν δίνει αν υπάρχω / και σε σκέφτομαι
και δεκάρα δεν δίνει για την υπαρξιακή μου ανατριχίλλα
απόψε
(χίλια τόσα κοσμοτέρμινα μετά το ξακουστό BIG BANG
άλλα τόσα πάνω-κάτω πριν το big buff).

*

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

Είναι πόχω πουλήσει την ψυχή μου στο Διάβολο
μ’ αντάλλαγμα τί άλλο τη νιότη
την ατελείωτη νιότη
στο θλιβερό ετούτο δωμάτιο
με τα βιβλία και με τα τσιγάρα
με τ’ αλλόκοτα όνειρα
ακατανόητα ολωσδιόλου για τον μέσο αστό
με ξεκούμπωτο πουκάμισο και σηκωμένα μανίκια
εντελώς ανοιξιάτικος
με σένα στην αγκαλιά μου
με τ’ αγγούρια
(τουρσί)
κι’ αυτά στο πρόγραμμα μέσα
με τη ζωή μπροστά μου όλη κι’…

View original post 76 more words

William Carlos Williams, The Term

To Koskino

A rumpled sheet
Of brown paper
About the length

And apparent bulk
Of a man was
Rolling with the

Wind slowly over
And over in
The street as

A car drove down
Upon it and
Crushed it to

The ground. Unlike
A man it rose
Again rolling

With the wind over
And over to be as
It was before.

*

Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ

Ένα τσαλακωμένο φύλλο
σκούρο χαρτί
στο ύψος περίπου
και στο φαινομενικό όγκο
ενός ανθρώπου
κυλούσε με τον
άνεμο σιγά
όλο πιο πάνω στο
δρόμο όταν
ένα αυτοκίνητο κατηφορίζοντας
προς τα εκεί
το τσάκισε στο
χώμα. Κι αυτό
-όχι σαν τους ανθρώπους-
σηκώθηκε ξανά κυλώντας
με τον άνεμο όλο και πιο
ψηλά να γίνει όπως
ήταν πριν

*Μετάφραση: Τάσος Κόρφης.

*

Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ

Ένα τσαλακωμένο φύλλο
σκούρο χαρτί
περίπου στο ύψος

και τον φαινομενικό όγκο
ενός ανθρώπου
στροβιλιζόταν με τον

άνεμο αργά ξανά
Και ξανά μες στο
δρόμο…

View original post 48 more words

Στέλιος Ροΐδης, Το χαμένο δαχτυλίδι

To Koskino

Και πρέπει να περιμένουμε τους άλλους, και πρέπει να πάμε εκεί
που οι άλλοι βρίσκονται, που διατηρούν την εικόνα μας αναλλοίωτη,
που ακούγεται ακόμη η γνωστή προτροπή, μέσα στην αιώνια νύχτα,
και τα χέρια περιγράφουνε πράξεις και λέξεις και μέρη, και οι μισο-
κοιμισμένοι με την πρησμένη τους όψη περιμένουν το τέλος της
λαίλαπας αυτής, για να κοιμηθούν ήσυχοι, και να υποσχεθούν τον κόσμο
ο ένας στον άλλον, να υποσχεθούν το υπέροχο θήραμα, και την σφραγίδα
της μεγάλης πληγής στην οποιαδήποτε χαρά τους, σαν κάτι αδιάφορο.
Νέες διασυνδέσεις θα προκύψουν τότε, πράγματα μύχια, που κανείς
δεν προέβλεψε καν ότι υπάρχουν. Ανίσχυρες αντιδράσεις και αμήχανες
σιωπές, θα ετεροκαθορίζουν τον χρόνο, και οι ερωτήσεις θα δίνουν
και θα παίρνουνε. Άνθρωποι μόνοι, θα ορμάνε πάνω σε άλλους μόνους
ανθρώπους, χωρίς να επιδιώκουν καμιάς μορφής αποτελέσματα, θα
τους τραβάνε από το χέρι και θα τους σπρώχνουν να τους δείξουνε
το μέρος εκείνο που κάποτε…

View original post 69 more words

Θεόδωρος Μπασιάκος (1963 – 2020), Ποιήματα

To Koskino

ΖΕ ΣΟΥΪ ΑΡΑΠΗΣ

Και δεν μπορώ ν’ ανασάνω
μ’ αυτό το γόνατο του μπάτσου στο σβέρκο μου
δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τα δακρυγόνα στις πλατείες και τους δρόμους δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τ’ αποκαΐδια των δασών μας δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τα σκουπίδια του πολιτισμού σας δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τους νόμους της οικονομίας σας και τους νόμους της δικαιοσύνης σας δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τον παραλογισμό της λογικής σας, (δε πά’ να βαστά κι’ απ’ την ιδιαίτερη πατρίδα μου όπως καυχιόνται μερικοί ηλίθιοι… δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ την σκατίλα της ιδιαίτερης πατρίδας μου) δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ την ασχήμια, την κακογουστιά της κοινωνίας του θεάματός σας δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τις στερήσεις και τους αποκλεισμούς της καταναλωτικής κοινωνίας σας δεν μπορώ ν’ ανασάνω απ’ τις ανέσεις σας και τον εφησυχασμό σας και τα εθελόδουλά σας ήθη κι’ έθιμα… Ζε σουΐ αράπης.

View original post 204 more words

Παρουσίαση βιβλίου: «αποσπάσματα» του Κ ω σ τ ή, απ’ τις εκδόσεις «Εξάρχεια»

To Koskino

Από την Αικατερίνη Τεμπέλη*

Με μεγάλη χαρά, παρουσιάζω σήμερα, αυτό το βιβλίο του Κ ω σ τ ή, στο blog. Πρόσφατο, πολύτιμο απόκτημα, η δεύτερη έκδοση των αποσπασμάτων του απ’ την περίοδο 1967-1973, που κυκλοφόρησε το 2015 σε πιστό αντίγραφο του πρωτότυπου. Τα πώς και τα γιατί, θα τα πληροφορηθείτε απ’ τις σχετικές παραπομπές. Έτσι κι εγώ, ως είθισται θ’ αρχίσω απ’ την αρχή… Γιατί η αλήθεια είναι ότι πριν ακόμη ξεκινήσω την ανάγνωση, παρατήρησα τις πολλές λεπτομέρειες του εξωφύλλου. Μια φωτογραφία, όπως αυτή που βλέπετε παραπάνω, δεν αρκεί παρά μόνο για να σας δώσει μια γενική ιδέα, ακόμη κι αν τη δείτε σε πλήρες μέγεθος. Όταν πάρετε όμως το βιβλίο στα χέρια σας, θα καταλάβετε πόσο λεπτοδουλεμένο είναι το συγκεκριμένο σχέδιο.

Και φυσικά, διαβάζοντας τα περιεχόμενά του, στάθηκα σε πολλά σημεία… Οι πολιτικές προκλήσεις και το κλίμα της ταραχώδους εκείνης εποχής αποτυπώνονται με την πρωτοποριακή Oπτική (και δε χρησιμοποιώ…

View original post 235 more words