Οι εξεγερμένοι μη χορταίνοντας από τους βιασμούς, το αίμα των χιλιάδων θυμάτων, το πλιάτσικο των πάντων (ακόμα και των σκουριασμένων καρφιών από τους τοίχους) και την αιχμαλωσία όμορφων παιδιών προς δουλεμπορία, καταφεύγουν στα ισλαμικά και ιουδαϊκά νεκροταφεία, για να ανοίξουν τους τάφους και να πετάξουν έξω τους σκελετούς. Μετά αρχίζουν να χτυπιούνται μεταξύ τους, για να πάρει ο ένας τα λάφυρα από τον άλλο. Στο τέλος οι αρχηγοί κάνουν ταμείο. Ο Κολοκοτρώνης αναγνωρίζεται ικανότερος, έχοντας συγκεντρώσει σαράντα εκατομμύρια γρόσια γι’ αυτό και λαμβάνει το παρατσούκλι “λαφύρας”. Ο Γιατράκος, με μια σκηνή λάφυρα, υπολείπεται του Πετρόμπεη που άρπαξε δύο εκατομμύρια γρόσια, ενώ αποστέλλει στη Μάνη δύο καμήλες και είκοσι μουλάρια φορτίο. Η δε Μπουμπουλίνα, βάζει στο κεμέρι της τέσσερα εκατομμύρια γρόσια.
Η σημερινή ημέρα έχει συνδεθεί με έναν από τους πιο διαδεδομένους εθνικούς μύθους. Την «ηρωικότατη» μάχη και κατάληψη της Τριπολιτσάς το 1821 από του Έλληνες. Τι όμως έγινε πραγματικά; Τι μπορεί να βρει κανείς μελετώντας προσεχτικά τα ιστορικά στοιχεία πέρα από τα σχολικά βιβλία και την επίσημη εθνική αφήγηση;
Στην Τριπολιτσά, αποκαλύφθηκε το χειρότερο πρόσωπο της καθυστερημένης αστικής επανάστασης στην Ελλάδα. Έδειξε από την αρχή για το πως θα κατασκευαστεί η ελληνική εθνική ταυτότητα, μέσα δηλαδή από ποτάμια αίματος, φρικαλεότητες και μια γενοκτονία, αυτήν της Τριπολιτσάς. Σαν σήμερα, στις 23 Σεπτέμβρη του 1821, έγινε η άλωση της πόλης από τους εξεγερμένους . Επικεφαλής της συγκεκριμένης επιχείρησης ήταν ο Θ. Κολοκοτρώνης που μετά την μάχη πήρε το παρατσούκλι «Λάφυρας». Η πολιορκία της Τρίπολης έγινε κάτω από κωμικοτραγικές συνθήκες με μυστικές συνεννοήσεις, προδοσίες, σκανδαλώδεις αγοραπωλησίες, από τη μια πολιορκούσαν κι από την άλλη πουλούσαν στη μαύρη αγορά τρόφιμα στους πολιορκημένους. Από τη…
View original post 891 more words